Wektor jest użyteczną klasą kontenera C++ do przechowywania sekwencji danych, która działa jako tablica dynamiczna. Rozmiar obiektu wektorowego można zwiększyć lub zmniejszyć, dodając lub usuwając element w obiekcie w czasie wykonywania. Funkcja insert() służy do dodawania jednego lub większej liczby nowych elementów przed konkretnym elementem obiektu wektorowego poprzez wymienienie pozycji tego elementu. Dynamicznie zwiększy rozmiar obiektu wektorowego. Różna składnia i zastosowania tej funkcji zostały wyjaśnione w tym samouczku.
Składnia:
Funkcja insert() wektora może być używana na różne sposoby do różnych celów. Poniżej wymieniono trzy różne składnie tej funkcji.
wstawianie iteratora(pozycja const_iterator,stałytyp wartości&wartość);
Powyższa funkcja insert() służy do wstawiania wartości argumentu value przed pozycją elementu wektora wymienionego w argumencie position. Zwraca iterator, który wskazuje na nowo wstawiony element wektora.
wstawianie iteratora(pozycja iteratora, size_type n,stałytyp wartości&wartość);
Powyższa funkcja insert() będzie działać podobnie do wspomnianej wcześniej funkcji insert(), ale wstawi tę samą wartość wielokrotnie do obiektu wektorowego.
wstawianie iteratora(const_iterator pozycja, InputIterator jako pierwszy, InputIterator jako ostatni);
Powyższa funkcja insert() będzie działała wstawiając zakres elementów przed pozycją elementu wektora wymienionego w argumencie position. Zwraca iterator, który wskazuje na nowo wstawione elementy wektora, podobnie jak poprzednie dwie funkcje insert().
Warunek wstępny:
Przed sprawdzeniem przykładów z tego samouczka musisz sprawdzić, czy kompilator g++ jest zainstalowany w systemie. Jeśli używasz Visual Studio Code, zainstaluj niezbędne rozszerzenia, aby skompilować kod źródłowy C++ w celu utworzenia kodu wykonywalnego. Tutaj aplikacja Visual Studio Code została użyta do kompilacji i wykonania kodu C++. Poniżej przedstawiono różne zastosowania funkcji insert() do wstawiania elementów do wektora.
Przykład-1: Wstawianie pojedynczego elementu
Utwórz plik C++ z następującym kodem, aby wstawić pojedynczy element za pomocą funkcji insert(). W kodzie zadeklarowano wektor składający się z 5 liczb zmiennoprzecinkowych. Pierwsza funkcja insert() została użyta do wstawienia liczby na początku wektora za pomocą funkcji begin(). Druga funkcja insert() została użyta do wstawienia liczby na początku wektora za pomocą zmiennej iteratora. Trzecia funkcja insert() musi wstawić liczbę na czwartej pozycji wektora.
//Dołącz niezbędne biblioteki
#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeń nazwgodziny;
//Wyświetl wektor
próżniawyświetlacz(wektor<pływak>liczba)
{
//Wydrukuj wartości wektora za pomocą pętli
dla(automatycznyon=licz.rozpocząć();on!=licz.kończyć się() ;on++)
koszt << *on<< '';
//Dodaj nową linię
koszt << ' ';
}
intGłówny()
{
//Zainicjuj wektor
wektor<pływak>Cena £= { 78,56,34.07,2. 3,Cztery pięć,61,08,29,3 };
koszt << 'Oryginalny wektor: ';
wyświetlacz(Cena £);
//Wstaw numer z przodu za pomocą begin()
automatycznyiterator=Cena £.wstawić(Cena £.rozpocząć(),42,67);
koszt << 'Wektor po pierwszej wstawce: ';
wyświetlacz(Cena £);
//Wstaw numer z przodu za pomocą iteratora
Cena £.wstawić(iterator,30,76);
koszt << 'Wektor po drugiej wstawce: ';
wyświetlacz(Cena £);
//Zainicjuj zmienną całkowitą
intpozycja= 3;
//Wstaw numer w określonej pozycji
iterator=Cena £.wstawić(Cena £.rozpocząć() +pozycja,52,56);
koszt << „Wektor po trzeciej wstawce:”;
wyświetlacz(Cena £);
powrót 0;
}
Wyjście:
Poniższe dane wyjściowe pojawią się po wykonaniu powyższego kodu. Wartości wektora zostały wydrukowane cztery razy na wyjściu.
Przykład-2: Wielokrotne wstawianie pojedynczego elementu
Utwórz plik C++ z następującym kodem, aby wielokrotnie wstawić ten sam element do wektora za pomocą funkcji insert() z trzema parametrami. W kodzie został zadeklarowany wektor składający się z 8 liczb całkowitych. Liczba 50 zostanie wstawiona 5 razy na końcu wektora po wykonaniu funkcji insert() kodu. Tutaj funkcja end() została użyta do wstawienia elementów na końcu wektora.
//Dołącz niezbędne biblioteki#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeń nazwgodziny;
//Wyświetl wektor
próżniawyświetlacz(wektor<int>liczba)
{
//Wydrukuj wartości wektora za pomocą pętli
dla(automatycznyon=licz.rozpocząć();on!=licz.kończyć się() ;on++)
koszt << *on<< '';
//Dodaj nową linię
koszt << ' ';
}
intGłówny()
{
//Zainicjuj wektor
wektor<int>intArray{7,5,12,4,Cztery pięć,3,64,10};
koszt << 'Oryginalny wektor: ';
wyświetlacz(intArray);
//Wstaw tę samą liczbę wiele razy na końcu wektora
inArray.wstawić(inArray.kończyć się(),5,pięćdziesiąt);
koszt << 'Wektor po wstawieniu tej samej liczby 5 razy : ';
wyświetlacz(intArray);
koszt << ' ';
powrót 0;
}
Wyjście:
Poniższe dane wyjściowe pojawią się po wykonaniu powyższego kodu. Wartości wektora zostały wydrukowane na wyjściu dwa razy.
Przykład-3: Wstawianie zakresu elementów
Utwórz plik C++ z następującym kodem, aby wstawić wszystkie elementy z wektora na koniec innego wektora. Tutaj funkcja insert() zawiera trzy parametry. Pozycja wstawienia została ustawiona w pierwszym parametrze. Początkowe i końcowe iteratory drugiego wektora zostały ustawione w drugim i trzecim argumencie funkcji insert().
//Dołącz niezbędne biblioteki#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeń nazwgodziny;
//Zdefiniuj prototyp funkcji
próżniawyświetlacz(wektor<strunowy>lista);
intGłówny()
{
//Zadeklaruj pierwszy łańcuch znaków
wektor<strunowy>lista1{'html',„css”,„skrypt java”,„bootstrap”};
//Zadeklaruj drugi wektor łańcuchowy
wektor<strunowy>lista2{'php','Jawa','pyton','grzmotnąć',„perl”};
koszt<<'Wartości z listy1: ';
wyświetlacz(lista1);
koszt<<'Wartości z listy2: ';
wyświetlacz(lista2);
//Wstaw wartości listy list2 na początku listy list1
lista1.wstawić(lista1.rozpocząć(),lista2.rozpocząć(),lista2.kończyć się());
koszt<<'Wartości listy1 po wstawieniu listy2: ';
wyświetlacz(lista1);
powrót 0;
}
//Wyświetl wektor
próżniawyświetlacz(wektor<strunowy>lista)
{
//Wydrukuj wartości wektora za pomocą pętli
dla(automatycznyon=lista.rozpocząć();on!=lista.kończyć się() ;on++)
koszt << *on<< '';
//Dodaj nową linię
koszt << ' ';
}
Wyjście:
Poniższe dane wyjściowe pojawią się po wykonaniu powyższego kodu. Wartości wektora zostały wydrukowane trzykrotnie na wyjściu.
Wniosek:
Sposoby wstawiania jednego lub więcej elementów w dowolnej pozycji wektora za pomocą funkcji insert() zostały przedstawione w tym samouczku na wielu przykładach. Mam nadzieję, że koder C++ będzie prawidłowo używał funkcji insert() wektora po przeczytaniu tego samouczka.