Wiele różnych funkcji udostępnianych przez język C do otwierania i edytowania plików używa ich ścieżki jako argumentu wejściowego wskazującego na nie. Zdarzają się jednak przypadki, w których musimy znać tylko nazwę pliku, a nie jego pełną ścieżkę.
W tym Wskazówka dotycząca Linuksa artykułu, dowiesz się, jak uzyskać nazwę pliku o ścieżce określonej za pomocą nazwa bazowa() funkcjonować. Przyjrzymy się szczegółowo składni, argumentom wejściowym i wyjściowym oraz akceptowanym typom danych. Po zobaczeniu jak nazwa bazowa() działa teoretycznie, zastosujemy to, czego się nauczyliśmy, na praktycznym przykładzie, który zawiera fragmenty kodu i obrazy pokazujące krok po kroku proces korzystania z tej funkcji w języku C.
Składnia funkcji Basename() w języku C
char * nazwa bazowa ( char * ścieżka )
Opis funkcji Basename() w języku C
The nazwa bazowa() funkcja pobiera nazwę ostatniego składnika ścieżki pliku lub folderu w formacie łańcuchowym, którego wskaźnikiem jest „ścieżka”. Ta funkcja zwraca wskaźnik do łańcucha, który zawiera pełną nazwę ostatniego składnika w ścieżce.
Wskaźnik do łańcucha, który określa ścieżkę, jest tego samego typu, co wskaźnik używany przez funkcję fopen() jako argument wejściowy do otwierania plików. Wygodnie jest używać tych funkcji razem.
The nazwa bazowa() funkcja jest zdefiniowana w nagłówku „libgen.h”. Aby z niego skorzystać, musimy dołączyć go do naszego pliku „.c” lub „.h” w następujący sposób:
# włączać < libgen.h >Jak uzyskać nazwę pliku za pomocą funkcji Basename() w języku C
W tym przykładzie wyjaśniamy krok po kroku proces uzyskiwania nazwy pliku lub ostatniego składnika danej ścieżki za pomocą nazwa bazowa() funkcjonować.
Najpierw musimy wstawić nagłówki do naszego pliku „.c”, które definiują używane przez nas funkcje. W tym przypadku są to nagłówek „stdio.h” do użycia funkcji printf(), której używamy do wyświetlenia nazwy pliku i jego ścieżki w konsoli poleceń oraz nagłówek „libgen.h”, który definiuje nazwa bazowa() funkcjonować.
Następnie w funkcji „main” definiujemy dwa wskaźniki, które są wymagane dla napisów, których używamy podczas wywoływania nazwa bazowa() funkcjonować. Pierwszym z nich jest tzw ścieżka_Ptr typu char i służy jako wskaźnik do łańcucha zawierającego określoną ścieżkę do pliku. Ten wskaźnik jest argumentem wejściowym do nazwa bazowa() . W tym przykładzie dodajemy ścieżkę bezwzględną „/home/documents/example.c”, która jest ścieżką do pliku „.c”.
Drugi zdefiniowany przez nas wskaźnik to name_Ptr typu char i służy jako wskaźnik do łańcucha będącego argumentem wyjściowym, którego funkcja basename() używa do zwrócenia nazwy pliku.
Po zdefiniowaniu wskaźników i określonej ścieżce wywołujemy funkcję basename(), przekazując metodę ścieżka_Ptr wskaźnik jako argument wejściowy i nazwa_Ptr wskaźnik jako argument wyjściowy w następujący sposób:
nazwa_Ptr = nazwa podstawowa ( ścieżka_Ptr ) ;Poniżej znajduje się pełny kod umożliwiający uzyskanie nazwy pliku lub ostatniego składnika ścieżki określonej w ścieżka_Ptr . Za pomocą funkcji printf() wyświetlamy ścieżkę i komunikat „ Nazwa pliku to: ” w konsoli poleceń, po której następuje nazwa pliku uzyskana za pomocą funkcji basename.
#include#include
pusta główna ( )
{
zwęglać * nazwa_Ptr;
zwęglać * ścieżka_Pt r = '/home/Dokumenty/przyklad.c' ;
nazwa_Ptr = nazwa podstawowa ( ścieżka_Ptr ) ;
drukujf ( ' \n \n Ścieżka do pliku to: %s \n \n ' , ścieżka_Ptr ) ;
drukujf ( ' \n \n Nazwa pliku to: %s \n \n ' , nazwa_Ptr ) ;
}
Aby skompilować ten kod do gcc, musimy uruchomić „ gcc ścieżka pliku -O nazwa wyjścia”.
~$ gcc Dokumenty / przykład.c -O przykładAby wykonać wyjście, musimy uruchomić polecenie „./ nazwa wyjścia”.
~$ . / przykładNa poniższym rysunku możesz zobaczyć wynik wykonania kompilacji, który wyświetla ścieżkę i nazwę pliku w konsoli poleceń, która jest określona w ścieżce w ścieżka_Ptr .
Wniosek
W tym Wskazówka dotycząca Linuksa artykuł, nauczyłeś się korzystać z nazwa bazowa() funkcja, aby uzyskać nazwę pliku lub ostatniego składnika danej ścieżki. Przyjrzeliśmy się teorii tej funkcji, jej argumentom wejściowym i wyjściowym oraz rodzajowi danych, które każda z nich akceptuje. Następnie przyjrzeliśmy się praktycznemu przykładowi pokazującemu krok po kroku proces wstawiania niezbędnych nagłówków, definiowania wskaźników używanych przez funkcję jako argumentów wejściowych i wyjściowych oraz pobierania nazwy pliku przez wywołanie nazwa bazowa() .
Mamy nadzieję, że ten artykuł był dla Ciebie przydatny. Aby uzyskać więcej artykułów tego typu, skorzystaj z wyszukiwarki na naszej stronie internetowej.