W systemie Linux polecenie „ls” zapewnia szybki i zwięzły przegląd plików w katalogu. Umożliwia przeglądanie cennych informacji o plikach i katalogach, takich jak ich uprawnienia, atrybuty itp. Chociaż jest to polecenie podstawowe, w połączeniu z poleceniami podrzędnymi i opcjami stanowi doskonałą pomoc dla administratorów systemu i użytkowników.
Na przykład możesz użyć „ls”, aby sprawdzić zawartość katalogów i ich podkatalogów w jednym wyjściu. Musisz jednak użyć polecenia z opcją rekurencyjną, o której wiele osób nie wie. Oto krótki blog o prostym sposobie użycia rekurencyjnego „ls” w systemie Linux.
Jak korzystać z rekurencyjnego „Ls” w systemie Linux
Aby zmodyfikować polecenie „ls” w celu wyświetlenia rekursywnej listy plików, musisz użyć w nim opcji „R”.
ls -R
Jak pokazano na poprzednim obrazku, wyświetla zawartość wszystkich dostępnych katalogów i podkatalogów, które znajdują się w aktualnie wybranym katalogu.
Możesz także rekurencyjnie przeglądać plik, katalogi i ich atrybuty uprawnień, używając opcji „l” w następującej składni:
ls -lRZałóżmy, że chcesz poznać uprawnienia różnych katalogów w swoim katalogu domowym. Może to być czasochłonne, ale zamiast tego możesz użyć poprzedniego polecenia.
Co więcej, poprzednie metody wyświetlą listę zarówno plików, jak i katalogów. Jeśli zamierzasz używać rekurencyjnego „ls” tylko do wyświetlania katalogów, połącz je z poleceniem „grep”.
ls -R | chwyt „:$” 
Wniosek
Wypisanie zawartości katalogów jest podstawowym zadaniem użytkowników Linuksa i odbywa się za pomocą polecenia „ls”. Jeśli jednak często chcesz widzieć inne pliki i podkatalogi w katalogu, możesz skorzystać z opcji rekurencyjnej. Dlatego wyjaśniliśmy opcję „ls” i opcję „rekurencyjną” na różnych przykładach, których możesz również użyć w swoim systemie.