Python to bardzo prosty język programowania dla początkujących. W prosty sposób możemy stworzyć słownik w „Pythonie”. Klucze są używane do indeksowania w strukturach danych, takich jak słowniki. Po utworzeniu słowników w „Pythonie” możemy również zastosować do tych słowników wiele funkcji. Możemy skopiować dane ze słownika, usunąć ze słownika całe dane, usunąć konkretne dane ze słownika lub wiele innych zadań można wykonać na słowniku za pomocą funkcji „Python”. Możemy również uzyskać obiekty widoku słownika. Wartości słownika są zawarte w obiekcie widoku. Możemy łatwo uzyskać te wartości, używając metody „values()” w „Pythonie”. Metoda „values()” daje ten obiekt widoku.
W tym artykule omówimy, jak działa metoda „values()” Pythona i jak zwraca obiekt widoku. Po omówieniu jego składni użyjemy również metody „values()” w naszym kodzie.
Składnia:
Nazwa_słownika.wartości ( )
Po prostu wpisujemy nazwę słownika. Ta funkcja nie wymaga żadnego parametru.
Przykład 1:
Oto kod „Python”, który zrobiliśmy w aplikacji „spyder”. W tym przykładzie tworzony jest słownik „Marksheet”. Wstawiliśmy do niego również dane. Dane z tego słownika, które wstawiliśmy to „Etyka: 88, DDBMS: 50, Literatura: 79, ITC: 95, Matematyka: 99”. Wstawiliśmy kilka kluczy i wartości do tego słownika. Następnie mamy funkcję „print()”, ponieważ chcemy pokazać ten kompletny słownik na terminalu. Po prostu przekazujemy „Marksheet” do tego „print()”, abyśmy mogli zobaczyć ten słownik na ekranie wyjściowym po wykonaniu tego kodu. Nie zastosowaliśmy jeszcze metody „values()”. Najpierw pokażemy ten kompletny słownik. Następnie użyjemy metody „values()” z tym słownikiem.
Aby wykonać ten kod, po prostu wciskamy „Shift+Enter”. Dane wyjściowe są renderowane na terminalu tej aplikacji „spyder”. Słownik jest widoczny w poniższym wyniku, ze wszystkimi kluczami i wartościami, które wstawiliśmy do kodu. Teraz przejdź dalej i zobacz, jak używać metody „values()”.
Teraz używamy metody „values()”. „Marksheet” to nazwa słownika. Następnie wpisujemy metodę „values()” z tym „Marksheet”, jak pokazano na poniższej ilustracji. Ta metoda „values()” zwraca tylko wartości tego słownika. Piszemy tę metodę wewnątrz „print()”, więc jest ona również wyświetlana w konsoli.
Sprawdź ten wynik. Widać, że w tym wyniku są drukowane tylko wartości ze słownika. Dzieje się tak, ponieważ zastosowaliśmy metodę „values()” w kodzie „Python”.
Przykład 2:
„Wynagrodzenia” to słownik, który generujemy w tym przykładzie. Ten słownik „Wynagrodzenia” zawiera „Ryan: 88000, Jason: 59000, Lily: 62000, David: 75000, Ronald: 49000, Gary: 48000”. Następnie umieszczamy go w „print()”, co pomaga w wydrukowaniu tego słownika „Wynagrodzenia” na konsoli. Następnie stosujemy metodę „values()”, wpisując nazwę słownika. Piszemy to jako „Salaries.values()”. Dodajemy to również wewnątrz funkcji „print()”, która drukuje wynik po zastosowaniu tej metody na ekranie. Pobiera wszystkie wartości ze słownika i pokazuje je na konsoli.
Słownik zawierający klucze i wartości jest wyświetlany jako pierwszy. Następnie wypisuje tylko wartości tego słownika, ponieważ w kodzie użyliśmy metody „values()”.
Przykład 3:
Słownik, który tworzymy nazywa się „Projekty”. „Aplikacje mobilne: 19, Serwisy biznesowe: 20, Serwisy kawiarniane: 14, Serwisy meblowe: 15, Serwisy zakupowe: 23” są wymienione w tym słowniku „Projekty”. Funkcja „print()” jest następnie używana do pomocy w wydrukowaniu słownika „Projekty” na terminalu. Następnie wpisując nazwę słownika, używamy metody „values()” z tą nazwą słownika. Oprócz zapisania go jako „Projects.values()”, dołączamy go do funkcji „print()”, która wyświetla wynik użycia tej metody na ekranie. Wszystkie wartości są pobierane ze słownika i wyświetlane na terminalu.
Najpierw renderowany jest kompletny słownik wraz ze wszystkimi kluczami i wartościami. Widzimy jednak, że renderowane są tylko wartości ze słownika „Projekty”. Wartości te uzyskujemy za pomocą metody „values()”.
Przykład 4:
Tworzymy słownik „Even_Nums”, który zawiera kilka kluczy i wartości. Klucze i wartości, które wstawiamy do tego słownika „Even_Nums” to „Two: 2, Four: 4, Six: 6, Eight: 8”. Następnie umieszczamy „print()” poniżej tego. W tej metodzie „print()” zapisana jest nazwa słownika, więc ten słownik jest drukowany.
Teraz używamy „data”, czyli nazwy zmiennej. Jest inicjowany metodą „values()”. Inicjujemy go za pomocą „Even_Nums.values()”, więc wartości, które otrzymujemy ze słownika „Even_Nums” tą metodą są zapisywane w zmiennej „data”. Ponownie używamy „print()” po tym. Teraz wypisujemy wartości, które otrzymujemy za pomocą metody „values()”. „Dane” zapisujemy w metodzie „print()”.
Teraz chcemy dodać kolejny element do tego słownika „Even_Nums”. Wstawiamy więc „Even_Num”, czyli nazwę słownika, a następnie nawiasy kwadratowe. W tym nawiasie kwadratowym wpisujemy klucz, który chcemy dodać do tego słownika. Nazwa klucza to „Dziesięć”. Następnie przypisujemy również wartość tego. Wartość, którą tutaj dodaliśmy, to „10”. Ponownie umieszczamy zmienną data wewnątrz „print()”. Tym razem zwraca również zaktualizowaną wartość wraz z poprzednimi wartościami słownika.
Pokazany tutaj słownik zawiera cztery klucze i cztery wartości. Następnie pokazuje tylko wartości słownika. Następnie dodaje nową wartość i klucz do tego słownika, a także pokazuje zaktualizowaną wartość wraz z poprzednimi wartościami, które wstawiliśmy.
Przykład 5:
Słownik „item_sold” został utworzony. W tym słowniku „Item_sold” umieszczamy „Nuggets: 19, Jam: 22, Chleb: 15, Eggs: 24, Noodles: 24”. Następnie drukujemy słownik „Item_sold”. Po wyświetleniu tego używamy na końcu metody „values()”. Piszemy również metodę „values()” wewnątrz „print()”, więc wszystkie wartości, które otrzymujemy ze słownika, są również drukowane na konsoli.
Najpierw renderowany jest cały słownik, w tym wszystkie klucze i wartości. Jednak, jak widać na poniższym obrazku, po wydrukowaniu całego słownika wyświetlane są tylko wartości słownika. Technika „values()” pomaga nam uzyskać te wartości.
Przykład 6:
Teraz słownik, który mamy tutaj, to słownik „STD”, w którym umieszczamy „angielski: 79, PF: 82, OOP: 75, Java: 54, OS: 74”. Następnie drukujemy go w taki sam sposób, jak wyjaśniono w poprzednich kodach. Jego wartości uzyskujemy również za pomocą metody „values()”. Następnie obliczamy „suma” tych wartości za pomocą funkcji „sum()”. W tej funkcji „sum()” przekazujemy zmienną, w której przechowujemy wartości tego słownika. Ta funkcja oblicza sumę wszystkich wartości, a także renderuje wynik na konsoli, ponieważ napisaliśmy tę metodę w „print()”.
Cały słownik jest renderowany, a wartości są również renderowane osobno. Następnie suma wartości jest również pokazywana w tym wyniku, ponieważ zastosowaliśmy funkcję „sum()” po funkcji „values()” w kodzie.
Wniosek
Głównym tematem artykułu jest technika „values()” słownika „Python”. Opisaliśmy działanie metody „values()” i sposób jej wykorzystania w „Pythonie”. Zbadaliśmy, że ta metoda „values()” pomaga w pobieraniu wartości ze słownika. Zademonstrowaliśmy tutaj wiele przykładów, w których pokazaliśmy działanie metody „values()”. Omówiliśmy również, jak dodać wartości słownika po zastosowaniu metody „values()” w naszym ostatnim kodzie.