Składnia funkcji sprint() w C:
W funkcji sprintf() zadeklarowaliśmy typ „int”. Istnieje bufor nazwy parametru typu znak, który jest wskaźnikiem służącym do przechowywania ciągu znaków w dużym buforze. Argument *format jest łańcuchem używanym do opisu danych wyjściowych.
Specyfikatory Używane w funkcji sprintf() w C
Poniżej przedstawiono różne specyfikatory formatu używane w języku C do określania typu zmiennej, który chcemy wyświetlić na ekranie wyjściowym:
Specyfikatory formatu | Wyjaśnienie |
---|---|
%d | Reprezentuje liczbę całkowitą. |
%f | Reprezentuje stałą wartość zmiennoprzecinkową dziesiętną. |
%.1f | Reprezentuje wartość w postaci zmiennoprzecinkowej z jedną cyfrą poprzedzającą miejsca dziesiętne |
%oraz | Reprezentuje dziesiętną wartość zmiennoprzecinkową w notacji naukowej (wykładniczej). |
%g | Reprezentuje wartość zmiennoprzecinkową w statycznym formacie dziesiętnym lub wykładniczym na podstawie długości wartości. |
%c | Reprezentuje zmienne znakowe. |
%s | Reprezentuje ciąg znaków. |
%p | Wskazuje adres wskaźnika. |
%n | Nic nie drukuje. |
Zwracana wartość funkcji sprintf().
Cała liczba wydrukowanych znaków, z wyjątkiem pustego znaku wstawionego na końcu łańcucha, jest odwracana, jeśli skompilowana pomyślnie. Alternatywnie w przypadku niepowodzenia zwracana jest wartość ujemna.
Implementacja funkcji sprintf().
Użyj kompilatora online C lub kompilatora Dev C++ do wykonania sprintf() funkcja w języku programowania C.
Przykład 01:
Poniżej znajduje się najprostsza ilustracja pokazująca funkcję języka programowania C sprintf() funkcjonować. W tym przypadku, mnożąc „x” i „y”, możemy określić wartość „z”. Aby rozpocząć pisanie naszego pierwszego programu, musimy dołączyć pliki nagłówkowe do wykonania programu. Plik „stdio.h” służy do pobierania danych wejściowych od użytkownika i wyświetlania danych wyjściowych po kompilacji programu. Plik nagłówkowy „stdlib.h” oznacza standardową bibliotekę zawierającą metody przechowywania danych, działania kontrolne, obliczenia i inne rzeczy.
Następnie przystąpiliśmy do realizacji tzw Główny() metoda, która służy jako początek implementacji kodu programu w C. W języku C main to ustandaryzowane słowo kluczowe lub metoda. The Główny() Funkcja jest pierwszą metodą odpowiadającą za uruchomienie wykonania kodu, a następnie zamknięcie programu. The Główny() metoda ma zwracany typ danych „int”, który zawsze inicjuje wykonanie z funkcji „main”.
Następnie zadeklarowaliśmy zmienną o nazwie „x” z typem danych „int” znanym jako liczba całkowita. The „drukuj()” Metoda jest wywoływana w celu wyświetlenia ciągu dokładnie takiego, jaki został zapisany w cudzysłowach (tj. Podaj wartość x:). Następnie musimy uzyskać dane wejściowe od użytkownika. Więc skorzystaliśmy z „skanuj()” metoda. w „skanuj()” metody, specyfikator „%d” jest używany do wyświetlania zmiennej typu całkowitego „x” na ekranie. Tak samo jak jest, zadeklarowaliśmy zmienną „y” z typem danych „int” i otrzymaliśmy dane wejściowe od użytkownika.
#include#include
int Główny ( )
{
int x ;
drukujf ( 'Wprowadź wartość x: ' ) ;
skanf ( '%d' , & x ) ;
int Y ;
drukujf ( 'Wprowadź wartość y: ' ) ;
skanf ( '%d' , & Y ) ;
int z = x * Y ;
zwęglać bufor [ pięćdziesiąt ] ;
sprintf ( bufor , „Mnożenie %d i %d to: %d” , x , Y , z ) ;
drukujf ( '%s \n ' , bufor ) ;
zwrócić 0 ;
}
Zadeklarowaliśmy kolejną zmienną „z”, która została użyta do przechowywania w niej odpowiedzi mnożenia „x * y” z typem danych „int”. Po zadeklarowaniu wszystkich poprawnych zmiennych zadeklarowaliśmy typ znakowy „bufor” o długości 50. Ponadto, stosując specyfikatory „%d”, sprintf() umożliwia konstruowanie napisów bez natychmiastowego wyświetlania wyniku mnożenia. Następnie wydrukuj ciąg znaków zapisany w podwójnym cudzysłowie. Na końcu programu zwróć 0 do Główny() funkcja, która pokaże zakończenie wykonywania programu
Oto wynik powyższej ilustracji. Najpierw musisz wprowadzić wartość „x” i wartość „y”. The sprintf() zostałaby następnie użyta przez tłumacza do pokazania wyniku pomnożenia tych dwóch wartości.
Przykład 02:
Na tej drugiej ilustracji z naszego artykułu obliczyliśmy wartość PI, wprowadzając obwód i średnicę koła. Zacznijmy pisać program, który obliczy wartość PI.
Aby rozpocząć pisanie programu, musimy najpierw dołączyć plik nagłówkowy. W języku C plik nagłówkowy ma rozszerzenie „.h”. Do działania naszej aplikacji wymagane są pliki nagłówkowe „stdio.h”, „stdlib” i „math.h”. Plik nagłówkowy „stdio.h” służy do wyświetlania danych wejściowych i wyjściowych programu z dyrektywą preprocesora „#include”. Podstawowy kod naszego programu, który zamierzamy wykonać i wygenerować odpowiednie dane wyjściowe, jest zapisany w treści main().
W ciele funkcji main() zadeklarowaliśmy dwie zmienne „int”, „obwód” i „promień”, a także zmienną „float”, która jest „średnicą”, aby określić pole powierzchni koła. Wartość zmiennoprzecinkowa „pi” została następnie zapisana w dodatkowej zmiennej o nazwie „pi”. Wreszcie, „bufor” typu znak przechowuje łańcuch o długości 50. Podczas przydzielania zasobów bufor pobierał zapisane znaki i dołączał je do łańcucha po uzyskaniu wszystkich zmiennych. The Główny() Metoda próbuje zrozumieć każdą zmienną. Jeśli implementacja zostanie przeprowadzona poprawnie, zwróci wtedy 0 do Główny() metoda.
#include#include
#include
int Główny ( ) {
int obwód = 44 ;
drukujf ( „Wartość obwodu wynosi: %d \n ' , obwód ) ;
int promień = 7 ;
drukujf ( „Aby znaleźć wartość Pi. Najpierw znajdź wartość średnicy. \n ' ) ;
platforma średnica = ( platforma ) 7 * dwa ;
drukujf ( „Mnożąc wartość promienia przez 2, aby uzyskać wartość średnicy. \n \n '
„Wartość średnicy wynosi: %f \n ' , średnica ) ;
platforma Liczba Pi = obwód / średnica ;
zwęglać bufor [ pięćdziesiąt ] ;
sprintf ( bufor , '%f' , Liczba Pi ) ;
drukujf ( „Wartość Pi jest przechowywana jako %s \n ' , bufor ) ;
zwrócić 0 ;
}
Po wykonaniu wspomnianego fragmentu kodu byliśmy w stanie określić wartość „pi” na podstawie obwodu i średnicy koła.
Wniosek
Funkcja sprintf() języka programowania C została omówiona w tym poradniku Linux Hint. Omówiliśmy składnię funkcji sprintf() oraz specyfikatory formatu, które zostały użyte podczas kodowania w C w celu zadeklarowania parametru. Następnie, aby pomóc użytkownikowi zrozumieć, w jaki sposób sprintf() metoda działa, wdrożyliśmy dwa unikalne przykłady.