W tym artykule wyjaśnimy składnię, parametry, zwracane wartości i działanie snprintf() funkcja w C++. Można znaleźć pełne zrozumienie snprintf() w tym przewodniku.
Co to jest snprintf() w C++
w C++, snprintf() jest funkcją używaną do formatowania lub przechowywania serii wartości znakowych i łańcuchowych zapisywanych w buforze. Działa podobnie do sprintf() funkcji, ale ma możliwość przezwyciężenia przepełnienia bufora. The
Podana poniżej składnia jest używana snprintf() funkcja w C++:
snprintf ( zwęglać * bufor, rozmiar_t buf_size, konst zwęglać * sformatować,... ) ;
Po wpisaniu znaków wstawiany jest końcowy znak null. Jeśli MAX_BUFSIZE wynosi zero, nic nie jest przechowywane, a bufor może działać jako wskaźnik zerowy.
Parametry snprintf()
Poniżej przedstawiono parametry używane w snprintf() funkcjonować.
- bufor : Wskaźnik do bufora ciągów znaków, w którym zostaną zapisane dane wyjściowe.
- buf_size : MAX_BUFSIZE-1 to maksymalna liczba znaków, które można zapisać w buforze.
- format : Łańcuch zakończony znakiem NULL został zapisany w strumieniu pliku jako wskaźnik. Składa się ze znaków i możliwych specyfikatorów formatu zaczynających się od %. Wartości zmiennych, które następują po łańcuchu formatu, zastępują specyfikatory formatu.
- (dodatkowe argumenty) : W zależności od typu ciągu formatującego funkcja może oczekiwać listy dodatkowych argumentów, z których wszystkie zawierają wartość, która jest używana do zastąpienia specyfikatora formatu w formacie ciągu (lub, w przypadku MAX_BUFSIZE, wskaźnika do miejsca przechowywania) .
Takich parametrów powinno być co najmniej tyle, ile jest wartości specyfikatora formatu. Funkcja ignoruje wszelkie dodatkowe argumenty.
Co zwraca snprintf().
Jeśli funkcja się powiedzie, zwraca liczbę znaków, która zostałaby uznana za zapisaną dla odpowiednio dużego bufora, z wyłączeniem kończącego znaku null. Gdy się nie powiedzie, zwraca wartość ujemną. Dane wyjściowe zostaną uznane za całkowicie zapisane wtedy i tylko wtedy, gdy zwrócona wartość jest nieujemna i jest mniejsza niż MAX_BUFSIZE.
Jak używać snprintf() w C++
Oto przykład użycia snprintf() w C++:
Przykład
#include#include
za pomocą przestrzeń nazw standardowe ;
int główny ( )
{
zwęglać rozmiar wzmocnienia [ 60 ] ;
int zwracana wartość, MAX_BUFSIZE = 60 ;
zwęglać ul [ ] = „Linuks” ;
int artykuły = Cztery pięć ;
wartość_powrotu = snprintf ( buff_size, MAX_BUFSIZE, „Witajcie %s Użytkownicy, przeczytajmy %d artykuły o bashu” ,str., artykuły ) ;
Jeśli ( wartość_powrotu > 0 && wartość_powrotu < MAX_BUFSIZE )
{
cout << rozmiar wzmocnienia << koniec ;
cout << 'Liczba zapisanych znaków = ' << wartość_powrotu << koniec ;
}
w przeciwnym razie
cout << „Błąd zapisu do bufora” << koniec ;
powrót 0 ;
}
W powyższym kodzie ustawiliśmy maksymalny rozmiar bufora na 60. Oznacza to, że kod będzie akceptował znaki nie większe niż 60. Użyliśmy snprintf() funkcji, aby wyprowadzić ciąg znaków, który ma 56 znaków i zostanie wyświetlony na terminalu wyjściowym. Jeśli wprowadzonych znaków jest więcej niż 60, program wystąpi błąd.
Wniosek
Zademonstrowaliśmy prototyp, parametry, wartości zwracane i działanie języka C++ snprintf() funkcja, która zapisuje sformatowany ciąg znaków do bufora ciągów znaków. Opisaliśmy przykład z pełnym zrozumieniem snprintf() w tym przewodniku.