Dlaczego %c jest używany w C?
Podobnie jak każdy inny język programowania, C ma również ustaloną składnię, której należy przestrzegać, aby tworzyć programy. Podstawowa składnia C polega na tym, że użytkownicy muszą dołączyć Pliki nagłówkowe C po pierwsze, które są
int główny ( próżnia ) {
}
A polecenie drukowania służy do wyświetlania danych wyjściowych. Na przykład spróbujmy wydrukować list k jako wyjście i do tego użyj poniższego polecenia wewnątrz funkcji main:
drukujf ( '%D' , „k” ) ;
Na wyjściu możesz zobaczyć to zamiast litery k, liczba jest wyświetlana jako wyjście. Zdezorientowany?
Teraz zrozummy tę koncepcję, dlaczego liczba jest drukowana zamiast znaku k , więc odpowiedź brzmi, że komputer jest maszyną, która pracuje na liczbach, więc każdy znak lub litera ma odpowiedni numer maszynowy (kod ASCII). Na przykład; w powyższym przykładzie odpowiednik maszyny dla k Jest 107 . Jeśli użytkownik używa %D ze znakiem, program wyświetli kod ASCII znaku, a nie oryginalny znak.
Tak jak %D , %C służy do wyświetlania oryginalnego znaku. Teraz uruchommy to samo powyższe polecenie, aby wydrukować k po prostu wymień %D z %C , jak pokazano niżej:
drukujf ( '%C' , „k” ) ; 
Teraz na wyjściu możesz wyraźnie zobaczyć, że zamiast liczby jest to litera k sam jest drukowany. Tak więc, gdy użytkownicy chcą wydrukować znak, mogą go użyć %C wewnątrz polecenia drukowania. The %C reprezentuje 'postać' i informuje kompilator, że wymagane jest wyjście znakowe:
Używanie %c w tablicach
Teraz wydrukujmy tablicę znaków za pomocą %C z poleceniem drukowania. W poniższym programie zdefiniowałem tablicę 9 znaków i chcę wydrukować dokładnie te elementy tablicy jeden po drugim. W tym celu użyłem ok dla pętli wewnątrz którego drukujf polecenie jest obecne wraz z %C :
#include#include
int główny ( próżnia ) {
zwęglać szyk [ ] = { „L” , 'I' , 'N' , 'W' , 'X' , 'H' , 'I' , 'N' , 'T' } ;
Do ( int X = 0 ; X < 9 ; X ++ ) {
drukujf ( '%C' , szyk [ X ] ) ;
drukujf ( ' \N ' ) ;
}
}
Po uruchomieniu programu widać, że na wyjściu wyświetlały się znaki jeden po drugim:
Teraz zachowaj ten sam program i po prostu zamień %C z %D wewnątrz polecenia printf i zauważ różnicę w wynikach:
#include#include
int główny ( próżnia ) {
zwęglać szyk [ ] = { „L” , 'I' , 'N' , 'W' , 'X' , 'H' , 'I' , 'N' , 'T' } ;
Do ( int X = 0 ; X < 9 ; X ++ ) {
drukujf ( '%D' , szyk [ X ] ) ;
drukujf ( ' \N ' ) ;
}
}
Teraz na wyjściu możesz to zobaczyć, po prostu zmieniając plik %C, wyjście całkowicie się zmieniło. Zamiast znaków wyświetlane są ich kody ASCII:
Wniosek
The %C w języku programowania C służy do reprezentowania znaku. Na przykład, jeśli użytkownicy chcą wydrukować znak lub tablicę znaków, których mogą po prostu użyć %C za pomocą polecenia printf, aby poinformować kompilator, że dane wyjściowe są wymagane w postaci znaków. Jeśli %D jest używany zamiast %C , dane wyjściowe zmienią się całkowicie i zamiast wyświetlania znaków, będą wyświetlane kody ASCII każdego znaku.