Jak każdy inny system operacyjny, Linux zapewnia również wiele sposobów śledzenia miejsca na dysku na urządzeniu, w tym metody oparte na CLI i GUI. Jednak w Linuksie większość operacji wykonuje się z wiersza poleceń. Dlatego użytkownicy Linuksa są bardziej zainteresowani metodami sprawdzania miejsca na dysku za pomocą wiersza poleceń. Dlatego nasza dzisiejsza dyskusja skupi się wyłącznie na metodach sprawdzania miejsca na dysku w Linuksie z wiersza poleceń.
Uwaga: Wszystkie metody pokazane poniżej zostały przetestowane w Linux Mint 20.
Sprawdzanie miejsca na dysku w systemie Linux z wiersza poleceń
Istnieje wiele sposobów sprawdzania miejsca na dysku w systemie Linux; jednak poniżej przedstawiono najbardziej efektywne z wykorzystaniem interfejsu wiersza poleceń.
Metoda 1: Korzystanie z polecenia df
ten df polecenie oznacza system plików dysku i jest wbudowanym narzędziem w różnych wersjach systemu operacyjnego Linux. Polecenie df służy do monitorowania wykorzystania miejsca na dysku, a także całkowitej dostępnej przestrzeni. Aby sprawdzić miejsce na dysku za pomocą tego narzędzia, wykonaj następujące czynności:
Najpierw uruchom terminal w Linux Mint 20, klikając jego ikonę na pulpicie, pokazaną na poniższym obrazku:
Po uruchomieniu terminala w Linux Mint 20 wykonaj w terminalu następujące polecenie:
$df 
Uruchomienie tego polecenia spowoduje wyświetlenie całkowitej przestrzeni całego systemu plików, całkowitej ilości używanego miejsca, a także dostępnego miejsca wraz z kilkoma innymi informacjami, jak pokazano na poniższym obrazku:
Metoda 2: Użycie polecenia df z flagą -a
ten df polecenie może być również używane w połączeniu z -do flaga, która jest używana do wyświetlania miejsca na dysku wszystkich systemów plików (tj. twojego rzeczywistego systemu plików, a także tych fałszywych). Wykonaj czynności przedstawione poniżej, aby użyć df polecenie z -do flaga:
Uruchom terminal w Linux Mint 20 i wykonaj poniższe polecenie:
$df-do 
Dane wyjściowe tego polecenia będą dość duże i będziesz musiał przewinąć terminal, aby wyświetlić całe dane wyjściowe. Dzieje się tak, ponieważ -do flaga nie tylko drukuje miejsce na dysku pojedynczego systemu plików; robi to raczej dla wszystkich dostępnych systemów plików.
Metoda 3: Użycie polecenia df z flagą -h:
Niektóre terminy techniczne mogą nie być łatwo zrozumiałe dla nowego użytkownika. Na przykład w danych wyjściowych obu omówionych powyżej metod można zobaczyć kolumnę o nazwie 1K-blocks. Ta kolumna reprezentuje całkowitą liczbę bloków 1K obecnych w każdym systemie plików. Innymi słowy, jest to rozmiar systemu plików w bajtach, który może być trudny do zinterpretowania i zapamiętania. Zasadniczo jest to techniczny sposób przedstawiania rozmiaru każdego systemu plików, ale nie jest to tak intuicyjne dla laika. Dlatego też -h flaga może być używana z df polecenie, aby wyświetlić miejsce na dysku w formacie bardziej czytelnym dla człowieka. Aby tak się stało, wykonaj poniższe czynności:
Uruchom terminal Linux Mint 20, jak wyjaśniono powyżej, a następnie wykonaj następujące polecenie:
$df-h 
Uruchomienie tego polecenia spowoduje wyświetlenie miejsca na dysku systemu plików w sposób, który będzie można łatwo zinterpretować, tj. miejsce na dysku będzie wyświetlane w megabajtach (MB), gigabajtach (GB) itp. Możesz zobaczyć to wyjście na obrazku poniżej:
W ten sam sposób możesz również użyć -do oraz -m flagi z df polecenie, aby sprawdzić miejsce na dysku w systemie Linux za pomocą wiersza poleceń odpowiednio w kilobajtach i megabajtach. Można to zrobić, jeśli potrzebujesz miejsca na dysku w określonej jednostce do określonego celu. Pozwalając na to, df polecenie lub narzędzie zapewnia elastyczność sprawdzania miejsca na dysku w dowolnym preferowanym formacie.
Wniosek
W tym artykule pokazano, jak sprawdzić dostępne miejsce na dysku w urządzeniu za pomocą wiersza poleceń w systemie Linux. Wszystkie trzy opisane powyżej metody były odmianą df Komenda. Możesz łatwo użyć df polecenie, aby sprawdzić miejsce na dysku w systemie Linux z wiersza poleceń, dostosowując flagi zgodnie z własnymi wymaganiami. Możesz też po prostu użyć tego polecenia samodzielnie i bez żadnych flag. Dane wyjściowe tego polecenia pomogą Ci zobaczyć bieżące wykorzystanie miejsca na dysku i ilość wolnego miejsca.
Oprócz przypadków użycia df polecenie omówione w tym artykule, to polecenie może być również użyte do sprawdzenia miejsca na dysku określonego systemu plików; znać całkowitą, dostępną i używaną liczbę i-węzłów systemu plików; aby sprawdzić typ każdego systemu plików; odfiltrować systemy plików na podstawie określonego typu; i wiele więcej. Jednak wszystkie te przypadki użycia wykraczają poza zakres tego artykułu. Dlatego skupiliśmy się tylko na przypadkach użycia polecenia df, które są ukierunkowane na sprawdzenie miejsca na dysku.