Jak tarować folder w systemie Linux?

Archiwum taśmowe lub smoła to format pliku służący do tworzenia plików i katalogów w archiwum z zachowaniem informacji o systemie plików, takich jak uprawnienia. Możemy użyć polecenia tar do tworzenia archiwów tar, wyodrębniania archiwów, przeglądania plików i katalogów przechowywanych w archiwach oraz dołączania plików do istniejącego archiwum. Tar to proste, ale potężne narzędzie do archiwizacji.

Ten przewodnik przeprowadzi Cię przez proces tworzenia i wyodrębniania archiwów tar na komputerze z systemem Linux.

Zainstaluj Tar

W większości dystrybucji Linuksa będziesz mieć preinstalowany tar. Jednak na wypadek, gdybyś tego nie zrobił. Jeśli tak jest, użyj poleceń:

Debian/Ubuntu:

Użyj menedżera pakietów apt jako:

Łuk / Manjaro:

W dystrybucjach opartych na Arch:

REHL/CentOS:

W REHL Family użyj mniam jako:

Formaty plików tar

Tar obsługuje nieskompresowane i skompresowane archiwa. Typowe rozszerzenia archiwów tar to:

• .smoła – Surowy plik tar.
• .tar.gz, .tgz, .tar.gzip - Archiwum tar gzip.
• .tar.bz2, .tbz, .tbz2, .tar.bzip2 – Spakowane archiwum smoły.
• .tar.Z, .Z, .taz – Skompresuj archiwum smoły.

Podstawowe użycie smoły

Użycie tar w wierszu poleceń przyjmuje ogólną składnię:

Zaczynamy od wywołania narzędzia tar, po którym następuje operacja do wykonania. Operacje mogą obejmować:

• -C – utwórz archiwum
• -x – rozpakuj archiwum
• -T – pokazuje pliki i katalogi w archiwum.

Następnie przekazujemy opcje modyfikacji zachowania narzędzia. Tymi opcjami mogą być -v dla pełnej informacji lub -f dla nazwy archiwum, -z dla filtrowania archiwum przez gzip i inne.

Na koniec przekazujemy nazwę archiwum oraz pliki i katalogi, które należy dodać do archiwum.

Jak stworzyć proste archiwum

Jak wspomnieliśmy powyżej, smoła obsługuje szereg kompresji. Aby określić typ archiwum do utworzenia, dodaj żądane rozszerzenie do nazwy pliku. Na przykład, aby utworzyć archiwum tar w formacie gzip, wprowadź nazwę pliku jako myarchive.tar.gz

Użyj poniższego polecenia, aby utworzyć archiwum z plikami: plik1, plik2, plik3, plik4

Opcja -c mówi tarowi, aby utworzył nowe archiwum. Flaga -f określa nazwę pliku.

Jak starować katalog

Aby utworzyć archiwum tar w katalogu ze wszystkimi plikami i podkatalogami, podaj ścieżkę katalogu. Stamtąd tar rekurencyjnie wyszukuje wszystkie pliki i katalogi i dodaje je do archiwum.

Przykładowe polecenie to:

Rekurencyjne archiwizowanie katalogów można wyłączyć za pomocą flagi –no-recursion.

Jak wyświetlić zawartość archiwum tar

Aby wyświetlić pliki i katalogi w archiwum tar, używamy opcji -t. Na przykład:

Jak wyodrębnić archiwum smoły?

Aby rozpakować archiwum tar, użyj flagi operacji -x do rozpakowania. Możesz przekazać dowolny format kompresji tar, taki jak gzip, lzma, bz2 i inne.

Najczęstszym poleceniem do rozpakowywania plików archiwum tar jest:

Aby wyodrębnić proste archiwum tar:

Polecenie wyodrębni zawartość archiwum do bieżącego katalogu.

Jak wyodrębnić określony plik

W niektórych przypadkach może być konieczne pobranie określonych plików z archiwum. Aby to zrobić, przekaż nazwy plików do polecenia tar oddzielone spacją.

Na przykład:

Jak rozpakować do określonego katalogu

Jak wspomniano, tar rozpakowuje archiwum w bieżącym katalogu roboczym. Aby zmienić katalog, w którym są wyodrębniane zarchiwizowane pliki, użyj flagi -C jako:

Jak dołączyć pliki do archiwum

Aby dodać pliki do istniejącego archiwum, używamy dopisku -r fo, po którym następuje nazwa archiwum i pliki do dodania.

Na przykład:

Jak usunąć pliki z archiwum

Korzystając z opcji –delete możemy usunąć określone pliki z archiwum jako:

Wniosek

Tar to cenne narzędzie w systemie Linux, większość pakietów jest archiwizowana w formacie tar i warto wiedzieć, jak korzystać z tego narzędzia.