1. Niepodłączony (karta sieciowa jest obecna, ale kabel jest odłączony)
2. NAT (tłumaczenie adresów sieciowych)
3. Usługa NAT
4. Sieć pomostowa
5. Sieć wewnętrzna
6. Sieć tylko hosta
7. Sieć ogólna
Co omówimy?
W tym przewodniku dowiemy się, jak skonfigurować tryb sieciowy tylko dla hosta na maszynie wirtualnej VirtualBox. Będziemy używać dwóch maszyn wirtualnych: 1) Fedora 34 2) Ubuntu 20.04. Po połączeniu ich w trybie tylko hosta, sprawdzimy, czy oba mogą pingować siebie nawzajem i maszynę hosta. Najpierw zrozumiemy koncepcję i sposób korzystania z trybu sieci tylko dla hosta.
Tryb sieciowy tylko dla hosta VirtualBox
Sieć tylko hosta wykonuje połączone funkcje trybów sieci mostkowej i wewnętrznej. W trybie pomostu maszyna wirtualna może komunikować się z maszyną hosta i innymi maszynami wirtualnymi, ponieważ mają one ten sam fizyczny interfejs maszyny hosta. Podobnie w przypadku trybu sieci wewnętrznej maszyny wirtualne mogą tylko komunikować się ze sobą, ale nie mogą komunikować się z maszyną hosta i żadną inną maszyną spoza ich zestawu, ponieważ nie są połączone z żadnym interfejsem fizycznym.
Notatka: Powinno być jasne, że wszystkie funkcje, które można osiągnąć dzięki sieci wewnętrznej, można również wykonać za pośrednictwem sieci Bridge. Jednak w tym drugim przypadku istnieje ryzyko związane z przepuszczaniem ruchu maszyny wirtualnej przez fizyczny interfejs hosta.
Tryb sieci tylko do hosta tworzy sieć między maszyną hosta a maszynami wirtualnymi przy użyciu interfejsu oprogramowania (NIC). Oznacza to, że w tym trybie maszyna wirtualna może łączyć się z Hostem i innymi maszynami wirtualnymi. W przypadku trybu sieci wewnętrznej łączność jest ograniczona do maszyn wirtualnych na tym samym hoście. Ponadto, w przeciwieństwie do trybu sieci wewnętrznej, tryb tylko hosta udostępnia usługi DHCP do przypisywania adresów IP podłączonym maszynom wirtualnym. W tym trybie nie ma potrzeby korzystania z fizycznego interfejsu hosta. Zamiast tego interfejs oprogramowania (o nazwie vboxnet) będzie pełnił tę samą funkcję.
W przypadku urządzeń wirtualnych, które są już skonfigurowane, sieć Host-only jest bardzo pomocna. Urządzenia te zawierają kilka maszyn wirtualnych, na których działają różne aplikacje, takie jak serwery baz danych, serwery WWW itp. Możemy połączyć serwer WWW i serwer bazy danych za pomocą adaptera Host-only. W ten sposób oboje mogą się ze sobą komunikować, ale nie mogą łączyć się ze światem zewnętrznym. Jest to pożądana konfiguracja zabezpieczająca serwer bazy danych przed bezpośrednim dostępem ze świata zewnętrznego. Ale w przypadku serwera WWW musimy mieć do niego dostęp z całego świata. Aby to zrobić, aktywujemy drugi adapter w opcji sieci VirtualBox i podłączymy go do adaptera Bridge.
Włączanie trybu sieci tylko dla hosta
Aby włączyć tryb sieciowy tylko dla hosta w VirtualBox, wykonaj poniższe czynności:
Krok 1. Musimy stworzyć kartę sieciową Host-only. W tym celu przejdź do opcji Plik na pasku menu VirtualBox i wybierz Menedżera sieci hosta.
Krok 2. W nowym wyskakującym oknie wybierz zieloną ikonę odpowiadającą Utwórz sieć tylko dla hosta. Nowy adapter, vboxnet0, zostanie stworzony. Zakres adresów IP tego adaptera można ustawić z trybu ręcznego na automatyczny za pomocą menu Właściwości.
Zanotuj adres IPv4 i maskę karty: 192.168.56.1/24 . Będziemy go potrzebować później podczas konfigurowania adresów IP na maszynach wirtualnych.
Krok 3. Po utworzeniu wirtualnej karty możemy jej używać w trybie sieci tylko dla hosta. Teraz wybierz maszynę wirtualną z listy w lewym okienku. Kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę maszyny wirtualnej i wybierz opcję Ustawienia lub wybierz ikonę Ustawienia z prawego okienka.
Krok 4. W nowym wyskakującym oknie wybierz etykietę odpowiadającą Sieć .
Krok 5. W prawym okienku, pod zakładką Adapter 1:
1. Zaznacz, aby zaznaczyć Włącz kartę sieciową opcja.
2. Pod Załączonym do etykieta, wybierz Adapter tylko do hosta opcję z menu rozwijanego.
3. Z menu rozwijanego z etykietą Nazwa , wybierz nazwę adaptera wirtualnego ( vboxnet0 w naszym przypadku). Zapisz ustawienia i wyjdź.
Krok 6. Teraz uruchom maszyny wirtualne i sprawdź adresy IP interfejsów dla obu. Możesz użyć ip a polecenie do tego. Skonfigurujmy każdą maszynę:
bieg ip a Komenda:
Jak widać, nie ma adresu IP dla interfejsu enp0s3 na obu maszynach wirtualnych.
b) Teraz ustawimy adres IP na obu maszynach wirtualnych. Kroki będą takie same dla Ubuntu i Fedory. Adresy IP powinny znajdować się w zasięgu sieci vboxnet0.
1) Maszyna wirtualna Ubuntu
Uruchom następujące polecenie na każdym komputerze.
a) Sprawdź nazwę połączenia
nmcli z pokazemb) Dodaj adresy IP
sudonmcli con mod Wired połączenie1ipv4.adresy 192.168.56.10/24ipv4.gateway 192.168.56.1 ipv4.method instrukcjac) Uruchom ponownie połączenie
sudonmcli con down Przewodowe połączenie1sudonmcli con up Przewodowe połączenie1
2) Maszyna wirtualna Fedory
a) Sprawdź nazwę połączenia
nmcli z pokazemb) Dodaj adresy IP
sudonmcli con mod Wired połączenie1ipv4.adresy 192.168.56.11/24ipv4.gateway 192.168.56.1 ipv4.method instrukcjac) Uruchom ponownie połączenie
sudonmcli con down Przewodowe połączenie1sudonmcli con up Przewodowe połączenie1
Testowanie łączności sieciowej
Teraz, gdy skonfigurowaliśmy sieć tylko dla hosta, sprawdźmy, czy pingowanie działa między maszynami wirtualnymi a hostem. Będziemy pingować każdą maszynę z drugiej:
1. Pingowanie z Ubuntu do Fedory i hosta.
2. Pingowanie z Fedory do Ubuntu i hosta.
3. Pingowanie z komputera hosta do Fedory do Ubuntu.
Wniosek
Pomyślnie skonfigurowaliśmy sieć tylko dla hosta między dwiema maszynami wirtualnymi (VM) w VirtualBox. Dobre zrozumienie różnych funkcji VirtualBox może pomóc w tworzeniu różnych konfiguracji i scenariuszy do testowania przed wdrożeniem.