Czym są specyfikatory formatu %ul i %lu?
Na początek należy zauważyć, że oba %ul I %lu specyfikatory formatu są używane podczas programowania w C i oba reprezentują długie typy danych bez znaku. Jednak położenie liter „ l ' I ' W ' różni się. Listy ' W ' I ' l „stanąć za” niepodpisany ' I ' długi ”, odpowiednio. Zamierzony typ argumentu jest określony przez sekwencję tych liter. „ %W ” określa, że znak lub ciąg, do którego jest stosowany, ma typ danych bez znaku int podczas ' % l ” określa, że jest to typ danych typu unsigned long. Innymi słowy, %ul wskazuje długi typ danych bez znaku while %lu oznacza to samo, ale z dodatkowym „ długi modyfikator rozmiaru.
W rezultacie, jeśli używasz %ul na zmiennej, która nie jest długą liczbą całkowitą bez znaku, można uzyskać sufiks l na końcu wyjścia. Podczas próby wydrukowania zmiennej z określonym typem danych bardzo ważne jest użycie odpowiedniego specyfikatora formatu.
Oto przykładowy kod pokazujący, jak to zrobić %ul I %lu specyfikatory formatu różnią się:
Specyfikator formatu %ul w C
#includeint główny ( ) {
unsigned long int i = 1234567890 ;
drukujf ( „Używając specyfikatora formatu %%ul: %ul \N ' , I ) ;
powrót 0 ;
}
W powyższym kodzie definiujemy zmienną I jako długą liczbę całkowitą bez znaku i zainicjuj ją na 1234567890 . The drukujf polecenie następnie używa %ul specyfikator formatu, aby wydrukować wartość I . Bo właśnie %W jest głównym składnikiem specyfikatora i l jest poza formatem, wypisze liczbę z sufiksem l na końcu.
Wyjście
%lu Specyfikator formatu w C
#includeint główny ( ) {
unsigned long int i = 1234567890 ;
drukujf ( „Używając specyfikatora formatu %%lu: %lu \N ' , I ) ;
powrót 0 ;
}
W powyższym kodzie zmienna typu long integer bez znaku I jest zadeklarowany i zainicjowany na 1234567890, a następnie wydrukowany przy użyciu %lu specyfikator formatu.
Wyjście
Różnice między specyfikatorem formatu %ul i %lu w C
1: Zakres wartości
Główna różnica między %ul I %lu ma do czynienia z zakresem wartości, które mają reprezentować. Podczas programowania w C typ danych unsigned long używa innego formatu niż inne typy danych, w tym typ danych unsigned int. 32-bitowy int wymaga tylko 32 bitów pamięci do przechowywania swojej wartości, podczas gdy unsigned long wymaga 64 bitów dla tego samego typu danych, a zatem ma bardziej znaczący zakres niż int. To znaczy że %ul przyjmie wartości od 0 do +2^32-1, podczas gdy the %lu specyfikator akceptuje wartości od 0 do +2^64-1.
2: Precyzja
Istnieje również różnica w precyzji wartości, które mają reprezentować. z %ul specyfikator, programista może reprezentować tylko wartości do 2^32-1, podczas gdy %lu specyfikator może reprezentować wartości do 2^64-1. Chociaż na pierwszy rzut oka może się to nie wydawać dużą różnicą, może pośrednio wpłynąć na dokładność wyników. Program zaprojektowany do przechowywania wartości, która ma na przykład zakres +2^64, napotka błędy podczas używania %ul specyfikatorów, ponieważ nie będą w stanie przechowywać danych w żądanym formacie, co prowadzi do utraty dokładności.
3: Pamięć
Wreszcie, %ul I %lu różnią się także sposobem wykorzystania pamięci. The %ul specyfikator wymaga 32 bitów pamięci na dane, podczas gdy %lu wymaga 64 bitów dla tego samego typu danych, co oznacza, że %lu zajmuje około dwa razy więcej pamięci niż %ul . Może to nie wydawać się wielką różnicą w małych programach o małej skali, ale może to szybko stać się niemożliwe do opanowania, ponieważ użycie pamięci przez program często wzrasta wraz ze złożonością, co oznacza, że %lu nie jest idealny w przypadku aplikacji na dużą skalę.
4: Formatuj
Podczas używania ważne jest, aby zrozumieć dokładny format danych wyjściowych %ul Lub %lu . Konkretnie, %ul specyfikator formatu zawsze zwraca liczbę całkowitą jako 8-cyfrową wartość szesnastkową, podczas gdy %lu specyfikator formatu zwraca liczbę całkowitą jako 8-cyfrową wartość dziesiętną. Oznacza to, że jeśli liczba całkowita jest reprezentowana jako wartość szesnastkowa, powinna zostać wydrukowana jako a %ul natomiast jeśli liczba całkowita jest reprezentowana jako wartość dziesiętna, powinna zostać wydrukowana jako a %lu .
Końcowe przemyślenia
Ważne jest, aby zrozumieć dokładne różnice między %ul I %lu specyfikatory formatu podczas pracy z językiem C. Chociaż mogą wydawać się podobne, podstawowa różnica polega na tym %ul format wymaga parametru typu long integer bez znaku, podczas gdy format %lu format oczekuje długiej liczby całkowitej bez znaku. The %ul specyfikator formatu zawsze zwraca liczbę całkowitą jako 8-cyfrową wartość szesnastkową, podczas gdy %lu specyfikator formatu zwraca liczbę całkowitą jako 8-cyfrową wartość dziesiętną. Na koniec należy zauważyć, że ww %ul I %lu specyfikatory formatu mogą być używane tylko podczas pracy ze zmiennymi typu „ długi '.