Składnia funkcji NumPy fromstring()
Metodę NumPy fromstring() można zadeklarować jako:
X = numpy. odstruny ( strunowy , rodzaj = platforma , liczyć = - 1 , wrz = „ ” )Parametry funkcji NumPy fromstring()
Tutaj omówimy szczegółowo argumenty, które są dostarczane w funkcji NumPy fromstring():
Strunowy = [str] ciąg jest polem wymaganym. Zawiera surowe dane binarne lub tekstowe.
Typ D = Jest to pole nieobowiązkowe. Pokazuje typ danych zdefiniowanej tablicy i jest to wartość domyślna: float. W przypadku danych binarnych dane powinny być dokładnie w tym formacie.
Liczyć = Służy do odczytywania liczb, które są liczone. Jeśli domyślnie jest ujemna, dane są liczone od długości ciągu.
Sep = Reprezentuje operator separatora. Służy do oddzielania liczb i spacji między elementami ciągu.
Zwracana wartość metody NumPy fromstring()
Funkcja NumPy fromstring() po wykonaniu zwraca następującą wartość:
Nowa tablica 1D jest generowana z ciągu.
Szyk [ ndarray ]Zgłoszono błąd
Wystąpił błąd, gdy rozmiar ciągu nie jest poprawny, aby spełnić żądany typ danych i liczbę.
Porozmawiajmy o tym, jak wykorzystać metodę NumPy fromstring() w kodzie Pythona.
Przykład 1:
W tym scenariuszu zaobserwujemy, jak utworzyć nową tablicę 1D z ciągu przy użyciu argumentów „dtype” i „sep”.
Zaczynamy od integracji biblioteki Pythona, którą jest biblioteka NumPy i zaimportowaliśmy ją jako np. NumPy to niezbędny moduł języka programowania Python do wykonywania kodu numerycznego. Następnie zainicjowaliśmy zmienną „p”. Tutaj wywołaliśmy metodę NumPy fromstring() w celu skonstruowania nowej tablicy jednowymiarowej. Przekazaliśmy argument w funkcji fromstring() w następujący sposób: String to „4 5”, typ danych to domyślnie „float”, a argument separatora „sep” jest używany jako „ ”. Ta funkcja działała, ponieważ da wynik nowej tablicy jednowymiarowej. Ostatnia instrukcja print jest zadeklarowana, aby pokazać wynikową tablicę.
W wyniku mamy nową jednowymiarową tablicę utworzoną z ciągu, a wynik jest wyświetlany, ponieważ wykorzystaliśmy metodę print().
Przykład nr 2:
W tym przypadku jednowymiarowa tablica jest ponownie konstruowana z danych łańcuchowych.
Pierwszym krokiem jest zaimportowanie biblioteki Pythona, która jest NumPy jako np., która dodaje obsługę wielowymiarowych lub dużych tablic. Następnym krokiem jest zainicjowanie ciągu przy użyciu zmiennej wejściowej. Użyliśmy „x” jako zmiennej wejściowej, która zapisuje wynikową wartość. Następnie wywołaliśmy funkcję NumPy fromstring() i przekazaliśmy ją z różnymi argumentami, aby skonstruować nową tablicę jednowymiarową. Przekazaliśmy „24 25” do parametru ciągu i z tego ciągu tworzona jest nowa tablica. Używany jest tutaj typ danych zmiennoprzecinkowych. Za każdym razem, gdy typ danych nie zostanie podany prawidłowo, spowoduje to błąd wartości. Parametr „sep” (separator) jest również podawany jako „ ”. Operator „sep” pomaga oddzielić liczby, a także usunąć spacje między elementami. Następnie wywoływana jest metoda print(x). Spowoduje to wyświetlenie wyniku.
Tablica jednowymiarowa jest tworzona z danych łańcuchowych, jak pokazano poniżej.
Przykład nr 3:
Tworzenie nowej tablicy 1d za pomocą metody fromstring() i argumentu „count”.
Mówiliśmy już o trzech parametrach, którymi były string, typ danych i argument sep. W tym przykładzie omówimy nowy parametr „count”, który jest przekazywany w funkcji NumPy fromstring(). Ten parametr służy do liczenia liczb lub jest używany do odczytywania liczb i liczby wystąpień.
Zobaczmy teraz ilustrację, na której użyto tego parametru. To oczyści naszą koncepcję dotyczącą parametru „liczba”. Po pierwsze, wymaganą instrukcją przy wykonywaniu kodu jest import biblioteki Pythona. Użytym tutaj modułem języka Python jest NumPy. Włączyliśmy go jako np, aby wywołać funkcję fromstring(). Po drugie, zainicjalizowaliśmy „string” jako zmienną wejściową do przechowywania danych lub wartości funkcji NumPy fromstring(). Następnie wywoływana jest metoda NumPy fromstring() i dla tej funkcji dostarczane są różne parametry. Stworzy nową jednowymiarową tablicę. Parametry nadawane funkcji NumPy fromstring() są następujące: ciąg znaków, który ma losowe liczby całkowite jako „10 11 12 13”. Typ danych reprezentowany jako „dtype” i domyślnie pływający. Następnie parametrowi 'count' przypisywana jest wartość 2, co oznacza, że policzy pierwsze 2 wartości zdefiniowanego ciągu, aby utworzyć nową tablicę jednowymiarową, a na końcu parametr 'sep' jest przekazywany do oddzielnych liczb i usuwania spacji pomiędzy ich. Ostatnim krokiem jest wydrukowanie nowej tablicy poprzez wywołanie instrukcji print.
Wynikowa tablica jednowymiarowa jest następująca.
Wniosek
Ten przewodnik zawiera szczegółowe wyjaśnienie metody NumPy fromstring(). Ta funkcja tworzy jednowymiarową tablicę z określonych danych ciągu. Dodatkowo omówiliśmy składnię, parametry wejściowe i zwracaną wartość tej funkcji. Uruchomiliśmy szereg kodów, w których wykorzystaliśmy metodę NumPy fromstring() do zbudowania nowej tablicy 1d.