Moduł C++

Modul C



W wielu językach programowania często używamy operatora o nazwie „modulus” z reprezentacją symbolu jako „%”. Ten operator modułu jest używany do znalezienia reszty, gdy dwie liczbowe liczby całkowite lub liczby są dzielone przez siebie. Ten operator przyjmuje dwa argumenty: dzielną i dzielnik. Po dokonaniu podziału pozostaje reszta, X % Y = R; gdzie X i Y to odpowiednio dywidenda i dzielniki, a R to reszta. Używamy tej reszty jako informacji, jeśli chcemy wiedzieć, czy dwie dzielące liczby są czynnikami każdej z nich, czy nie. Resztę wykorzystujemy również, aby poinformować nas, czy liczba jest parzysta, czy nieparzysta.

Procedura
Istnieje wiele zastosowań operatora modułu, którego używamy do różnych funkcji w języku programowania. Wykonamy moduł dla różnych funkcji dla różnych przykładów. Każdy przykład przybliży nam różne zastosowania operatora modułu. Zajmijmy się więc rozwiązywaniem przykładów dla „Operatora modułu C++”.

Przykład # 01
W pierwszym przykładzie zapoznamy się ze składnią operatora modułu i rozwiążemy prosty przykład operatora modułu. W tym celu zastosujemy operator modułu na dzielnej i dzielniku o tych samych typach danych, tj. Integer „int”. Zdefiniujemy dwie zmienne, powiedzmy x i y jako liczby całkowite. Następnie przypiszemy tym liczbom całkowitym pewną losową wartość. Po przypisaniu wartości zastosujemy operator modulo do tych dwóch wartości jako „dzielnik % dzielnika” i zapiszemy go w innej zmiennej. Następnie wyświetlimy tę zmienną za pomocą funkcji print.









Wyjście:



Pozostała część danych wyjściowych zwróciła wartość równą zero. Oznacza to, że x było całkowicie podzielne przez y. Stąd x jest współczynnikiem y.





Przykład # 02
W tym drugim przykładzie dowiemy się, w jaki sposób możemy użyć operatora modułu w łańcuchu do obliczenia modułu więcej niż dwóch zmiennych. Najpierw zdefiniujemy typ danych zmiennych. W tym przypadku weźmiemy trzy zmienne i obliczymy ich moduł łańcucha. Wybierz losowo trzy zmienne, np. x, y, z z takimi samymi typami danych jak liczby całkowite i zainicjuj je, przypisując różne wartości do każdej zmiennej. Następnie zastosuj operator modułu do tych trzech zmiennych jako „x% y% z”. Wyświetl go używając „cout <<”. Można to zrobić, uruchamiając następujący kod w edytorze kodu:



Wyjście:

Moduł x % y czyli 13% 5 wyszedł na 3, a moduł (x % y) % z tj. (3) % 2 to 1. To jest powód, dla którego nasz wynik okazał się dokładnie równy jeden.

Przykład nr 03
Zastosowaliśmy moduł na zmiennej z tymi samymi typami danych lub typami danych, których kombinacja jest odpowiednia dla operatora modułu. W tym przykładzie poznamy ograniczenia działania operatora modułu. Operator modulo nie działa na typach danych, float i double. Aby to sprawdzić, wypróbujmy przykład, w którym zdefiniujemy dwie zmienne z typem danych float i zastosujemy na nich moduł. Wyniki można zobaczyć na poniższym wyjściu.

W przykładzie, w którym użyliśmy float jako typu danych dwóch zmiennych „a” i „b” i przypisaliśmy im wartości zmiennoprzecinkowe, np. 13,4 i 5,5. Operator modułu nie działał dobrze na tych dwóch zmiennych i miał błędy kompilacji wskazujące na typ danych float.

Przykład # 04
Za pomocą operatora modułu możemy również dowiedzieć się, czy liczba jest parzysta, czy nieparzysta. Możemy użyć tej funkcji w aplikacjach, w których chcemy sprawdzić pewne wartości nieparzyste i parzyste. Aby znaleźć liczbę parzystą, po prostu bierzemy moduł tej liczby przez 2. Jeśli reszta okaże się 1 lub dowolną liczbą inną niż 0, liczba jest nieparzysta, wręcz przeciwnie. Jeśli reszta wyjdzie na 0, liczba jest parzysta. Próbowaliśmy wdrożyć tę koncepcję za pomocą kodu podanego poniżej:

Wyjście:

Liczbie całkowitej „a” przypisano wartość 4 i przyjmując jej moduł z 2. Reszta dała zero, co oznacza, że ​​„a” jest liczbą parzystą.

Przykład # 05
Ten przykład pokaże, w jaki sposób możemy użyć operatora modułu trybu, jeśli chcemy wygenerować liczby całkowite, które są mniejsze niż określona wartość lub liczba całkowita. Użyjemy funkcji rand, której wartość zostanie następnie użyta przez operator modułu do sparowania z pożądaną górną granicą określonej wartości maksymalnej. Najpierw zaimportujemy wszystkie ważne biblioteki jako:

$ #include
$ #uwzględnij
$ #włącz

Używając std przestrzeni nazw, zaimportujemy wektor, endl (do końca), cout (do wyświetlenia) i cin. Po tym kroku określimy maksymalny limit, który w tym przykładzie wynosi 1000. Następnie ustawimy ile liczb chcemy wygenerować, aby było równe 10. W głównej mierze będziemy uruchamiać indeks do maksimum limit i wygeneruje liczby za pomocą funkcji rand, łącząc swoją zwróconą wartość z modułem maksymalnego limitu i wyświetli wynik.

Wyjście:

Powyższy kod wygenerował dane wyjściowe, w których wygenerowano dziesięć liczb, które są mniejsze niż tysiąc, ponieważ zdefiniowaliśmy maksymalny limit generowanych liczb jako mniej niż tysiąc i łącznie dziesięć liczb.

Wniosek

Z pomocą tego przewodnika możemy dowiedzieć się, czym dokładnie jest operator modułu, jaka jest jego składnia i jak możemy znaleźć zastosowanie operatora modułu w różnych aplikacjach. Rozwiązaliśmy różne przykłady związane z różnymi zastosowaniami operatora modułu w aplikacjach C++. Ponadto dowiedzieliśmy się również o ograniczeniach operatora modułu.