Chociaż programy ładujące są zwykle bardzo małe i stosunkowo proste, odgrywają kluczową rolę w procesie uruchamiania. Odwiedź prawie każde forum związane z Linuksem, a szanse, że natkniesz się na co najmniej kilka osób pytających, jak rozwiązać problem z programem ładującym, są wysokie. Aby uniknąć problemów z programami ładującymi, najważniejsze jest zrozumienie, jaką rolę odgrywają w procesie uruchamiania i jakie są najpopularniejsze programy ładujące systemu Linux.
Program ładujący to program odpowiedzialny za ładowanie jądra Linuksa z opcjonalnymi parametrami jądra i początkowym dyskiem RAM Linuksa, znanym jako initrd. Jądro Linux jest rdzeniem systemu operacyjnego Linux i rozpoczyna proces init (skrót od inicjalizacji) lub zastępowanie init, takie jak system , natychmiast po załadowaniu. Początkowy dysk RAM systemu Linux zapewnia tymczasową pamięć masową do ładowania krytycznych plików do pamięci przed zamontowaniem rzeczywistego głównego systemu plików.
Na starszych komputerach z systemem BIOS (Basic Input/Output System) program ładujący znajduje się w MBR (Master Boot Record), który zajmuje pierwsze 512 bajtów na dysku, ale nowsze komputery z UEFI (Unified Extensible Firmware Interface) przechowują go w specjalna partycja o nazwie EFI System Partition.
Program ładujący jest ładowany przez system BIOS lub UEFI po pomyślnym teście POST (Power-On Self-Test), który jest procesem autotestu wykonywanym natychmiast po włączeniu komputera lub innego cyfrowego urządzenia elektronicznego.
Program ładujący to krytyczne oprogramowanie odpowiedzialne za ładowanie jądra systemu Linux i początkowego dysku RAM systemu Linux. Użytkownicy Linuksa mogą wybierać spośród kilku różnych programów ładujących, z których każdy ma swoje mocne i słabe strony.