Jak korzystać z funkcji z wieloma wyjściami w MATLAB?
Funkcja zdefiniowana przez użytkownika MATLAB może przyjmować jeden lub więcej argumentów wejściowych i wyjściowych. Argumenty wejściowe mogą być wartościami, wyrażeniami matematycznymi lub po prostu zmienną. Użytkownik powinien znać dokładną liczbę i położenie argumentów wejściowych i wyjściowych, aby użyć ich w funkcji.
Składnia funkcji zdefiniowanej przez użytkownika MATLAB jest podana poniżej:
funkcjonować [ y1,...,yN ] = zabawa ( x1,...,xM )
Tutaj, funkcja [y1,…,yN] = zabawa(x1,…,xM) deklaruje funkcję o nazwie fun, która pobiera x1,…,xM jako wejście i zwroty y1,…,yN jako wyjście. Pierwsza linia kodu wykonywalnego funkcji musi zawierać tę deklarację. Prawidłowe nazwy funkcji muszą zaczynać się od znaku alfabetu i mogą składać się z liter, cyfr lub znaków podkreślenia.
Rozważ kilka przykładów pokazujących, jak używać funkcji z wieloma wyjściami w MATLAB-ie.
Przykład 1
Jest to podstawowy kod MATLAB, który deklaruje funkcję o nazwie stan obliczyć średnią i odchylenie standardowe elementów wektorowych. Funkcja przyjmuje wektor jako argument wejściowy i zwraca średnią oraz odchylenie standardowe wszystkich wartości zawartych w tym wektorze. Zapisujemy tę funkcję w pliku skryptu o nazwie stan .
funkcjonować [ oznaczać, std ] = stan ( bar )
długość = długość ( bar ) ;
oznaczać = suma ( bar ) / Tylko;
std = sqrt ( suma ( ( vect-średnia ) .^ 2 / tylko ) ) ;
koniec
Notatka : Zaleca się zapisanie nazwy pliku skryptu zgodnie z nazwą funkcji.
Po zapisaniu pliku skryptu możesz wywołać zdefiniowaną powyżej funkcję w oknie poleceń, przekazując wektor jako dane wejściowe.
słupek = [ 5 : 0,25 : 10 ] ;
[ śr.odch.std ] = stan ( bar )
Obliczona średnia i odchylenie standardowe są wyświetlane na ekranie.
Przykład 2
Jest to podstawowy kod MATLAB, który deklaruje funkcję o nazwie stan obliczyć średnią i odchylenie standardowe elementów wektorowych. Funkcja przyjmuje wektor jako argument wejściowy i zwraca średnią oraz odchylenie standardowe wszystkich wartości zawartych w tym wektorze. Zapisujemy tę funkcję w pliku skryptu o nazwie stat.
funkcjonować [ oznaczać, std ] = stan ( bar )długość = długość ( bar ) ;
mieć na myśli = ( suma ( bar ) ) / Tylko;
std = sqrt ( suma ( ( vect-średnia ) .^ 2 / tylko ) ) ;
koniec
Wyżej zdefiniowaną funkcję wywołujemy w innym pliku skryptu o nazwie func.m przekazując wektor jako argument wejściowy.
słupek = [ 5 : 0,25 : 10 ] ;[ śr.odch.std ] = stan ( bar )
Kiedy uruchamiamy func.m plik, obliczone wyniki są wyświetlane na ekranie.
Notatka : Gdy wywołujesz funkcję w MATLAB-ie, musi ona mieć możliwość zlokalizowania odpowiedniego pliku funkcji. Umieszczając zarówno plik funkcji, jak i plik skryptu w tym samym folderze, zapewniasz, że MATLAB może znaleźć i poprawnie wykonać funkcję.
Przykład 3
W tym przykładzie MATLAB obliczy maksymalną wysokość i odległość pocisku oraz wykreśli trajektorię. W tym celu definiujemy funkcję mającą 2 argumenty wejściowe v0 jako prędkość początkową i theta jako kąt oraz 2 argumenty wyjściowe, które są hmaks reprezentujący maksymalną wysokość i dmaks reprezentujący maksymalną odległość. Zapisujemy funkcję w pliku skryptu o nazwie pocisk.m plik.
funkcjonować [ hmaks, dmaks ] = trajektoria ( v0, theta )G = 9.81 ;
v0x =v0 * sałata ( teta * Liczba Pi / 180 ) ;
v0y =v0 * bez ( teta * Liczba Pi / 180 ) ;
thmaks =v0y / G;
hmaks =v0y^ 2 / ( 2 * G ) ;
tot = 2 * thmax;
dmaks =v0x * wszystko;
wykres =liniowa przestrzeń ( 0 tot 200 ) ;
X =v0x * wykres;
I =v0y * tplot- 0,5 * G * tplot.^ 2 ;
działka ( x, y )
xlabel ( „DYSTANS (m)” )
yetykieta ( „WZROST (m)” )
tytuł ( 'POCISK' „TRAJEKTORIA S” )
Po zapisaniu tego pliku funkcji wywołamy go w oknie poleceń, podając wartości prędkości początkowej w m/s oraz theta w stopniach. Obliczona wysokość, odległość i utworzony wykres są wyświetlane na danym wyjściu.
Wniosek
Uzyskiwanie wielu danych wyjściowych z funkcji może być przydatne z kilku powodów: takich jak poprawa wydajności kodu, uproszczenie kodu, zwiększenie funkcjonalności i nie tylko. Istnieje kilka sposobów uzyskiwania wielu danych wyjściowych z funkcji, w tym za pomocą okna poleceń, pliku skryptu lub plików funkcji. Ten samouczek zademonstrował użycie funkcji MATLAB z wieloma wyjściami, dostarczając kilka przydatnych przykładów.