Przykłady inkrementacji zmiennej w Bash w Linux Mint 20:
Istnieją różne sposoby inkrementacji zmiennej w Bash. Postaramy się rozwinąć niektóre z najczęstszych za pomocą poniższych przykładów. Chcielibyśmy jednak przedstawić Państwu koncepcje pre- i post-inkrementacji. W pierwszym przypadku wartość zmiennej jest najpierw inkrementowana, a następnie przypisywana innej zmiennej, podczas gdy w drugim wartość zmiennej jest najpierw przechowywana, a następnie inkrementowana. Efekty zarówno pre-inkrementacji, jak i post-inkrementacji będą dość oczywiste na podstawie pierwszych dwóch przykładów. Sprawdźmy więc przykładowe skrypty Bash.
Przykład #1: Postinkrementacja zmiennej:
Aby zobaczyć efekt post-inkrementacji, musisz skopiować skrypt pokazany na poniższym obrazku do dowolnego pliku Bash. Możesz utworzyć plik Bash w swoim katalogu domowym z dowolną nazwą według swoich preferencji, a następnie z rozszerzeniem .sh.
W tym skrypcie zadeklarowaliśmy zmienną x i zainicjalizowaliśmy ją wartością 0. Następnie mamy inną zmienną, a, do której przypisaliśmy post inkrementowaną wartość zmiennej x. Na koniec zostanie wydrukowana wartość zmiennej a na terminalu
Aby zobaczyć efekt tego przypisania na naszym wyjściu, musimy wykonać ten skrypt za pomocą polecenia pokazanego poniżej:
$grzmotnąćIncrementVariable.sh 
Ponieważ post inkrementowaliśmy zmienną x i przypisaliśmy ją do zmiennej a, wartość zmiennej a nadal będzie wynosić 0. Dzieje się tak dlatego, że wartość zmiennej x (która początkowo wynosiła 0) została najpierw przypisana do zmiennej a a następnie został zwiększony. To wyjście jest pokazane na poniższym obrazku:
Przykład #2: Wstępna inkrementacja zmiennej:
Teraz, aby sprawdzić efekt pre-inkrementacji, użyjemy tego samego skryptu, jak pokazano w powyższym przykładzie, z niewielką modyfikacją, która jest pokazana na poniższym obrazku:
W tym skrypcie zamiast używać post-inkrementacji, po prostu użyliśmy pre-inkrementacji. Pozostała część skryptu jest prawie taka sama jak w przykładzie #1.
Teraz, gdy wykonamy ten skrypt, zauważymy, że wartość zmiennej a będzie wynosić 1 zamiast 0, ponieważ tym razem wartość zmiennej x została zwiększona jako pierwsza i została przypisana do zmiennej a. To wyjście jest pokazane na poniższym obrazku:
Przykład #3: Postinkrementacja zmiennej w pętli for:
Kiedy dobrze zrozumiesz pojęcie pre-inkrementacji i post-inkrementacji, możemy użyć tego pojęcia w pętli for. Przykładowy skrypt pokazano na obrazku poniżej:
W tym skrypcie istnieje prosta pętla for ze zmienną licznika lub iteratorem i, którego wartość jest inkrementowana po zakończeniu. Następnie po prostu wypisaliśmy wartość i dla każdej iteracji.
Dane wyjściowe tego skryptu pokazano na poniższym obrazku:
Przykład #4: Wstępna inkrementacja zmiennej w pętli for:
Przykładowy skrypt do preinkrementacji zmiennej w pętli for pokazano na poniższym obrazku:
Ten skrypt jest taki sam, jak w przykładzie #3. Zastąpienie post-inkrementacji pre-inkrementacją jest jedyną różnicą między tymi dwoma skryptami.
Dane wyjściowe tego skryptu są wyświetlane w dołączonym obrazie. Ten wynik jest taki sam, jak ten pokazany w przykładzie 3 i możesz się zastanawiać, dlaczego? Dzieje się tak dlatego, że tym razem nie przypisujemy wartości zmiennej i żadnej innej zmiennej. Dlatego efekty preinkrementacji i postinkrementacji stały się w tych przykładach nie do odróżnienia.
Przykład #5: Inkrementacja zmiennej przy użyciu pętli while z notacją +=:
Notacji += można również użyć do zwiększenia wartości zmiennej i zademonstrowanego przykładowego skryptu, co pokazano na poniższym obrazku:
W tym skrypcie zadeklarowaliśmy zmienną i i przypisaliśmy jej wartość 0. Następnie mamy pętlę while, która powtarza tę zmienną, aż jej wartość będzie mniejsza niż 5. W tej pętli wypisujemy wartość tej zmiennej, a następnie zwiększając jego wartość za pomocą notacji +=.
Dane wyjściowe tego skryptu pokazano na poniższym obrazku:
Przykład #6: Inkrementacja zmiennej przy użyciu pętli while z notacją +1:
Notacja +1 to także inny sposób na zwiększenie wartości zmiennej o 1. Przykładowy skrypt demonstrujący to pokazano na poniższym obrazku:
Ten skrypt jest taki sam, jak w przykładzie #5. Zastąpienie notacji += notacją +1 jest jedyną różnicą między tymi dwoma skryptami.
Dane wyjściowe tego skryptu pokazano na poniższym obrazku:
Wniosek:
W dzisiejszym samouczku poznaliśmy sześć różnych sposobów inkrementacji zmiennej w Bash. Rzuciliśmy również światło na koncepcje pre-inkrementacji i post-inkrementacji i zilustrowaliśmy te koncepcje na odpowiednich przykładach. W zależności od funkcjonalności wymaganej od programu, możesz wybrać preinkrementację lub postinkrementację zmiennych liczników lub iteratorów. Używając dowolnego ze sposobów inkrementacji zmiennych w Bash w Linux Mint 20, możesz łatwo zwiększyć wartość żądanych zmiennych o 1.