Proces instalacji
Instalacja Arch na wirtualnej skrzynce Linux wymaga wykonania następujących kroków:
- Krok #1 Uruchamianie iso . Arch
- Krok #2 Początkowa powłoka główna Arch Linux
- Krok #3 Partycja startowa
- Krok #4 Zamontuj system plików
- Krok #5 Instalacja systemu podstawowego
- Krok #6 Arch chroot
- Krok #7 Instalacja bootloadera
Uruchamianie łuku iso
Aby uruchomić arch iso, musisz najpierw stworzyć środowisko wirtualnego pudełka za pomocą interfejsu VirtualBox. Wybierz nową opcję i przypisz nazwę, minimum 2 GB pamięci RAM i typ (głównie Arch Linux 64-bit) do swojej maszyny wirtualnej. Teraz wygeneruj wirtualny dysk twardy o pojemności co najmniej 8 GB do przechowywania zainstalowanego systemu operacyjnego wraz z odpowiednimi repozytoriami. Możesz teraz łatwo uruchomić maszynę wirtualną; upewnij się, że wybrałeś już istniejący arch Linux iso do rozruchu, ponieważ nowy dysk twardy, który właśnie utworzyłeś, jest pusty i dlatego nie można go teraz uruchomić. Jeśli nie utworzysz dysku twardego swojej maszyny wirtualnej, system poprosi Cię o lokalizację. Zobaczysz trzy opcje uruchamiania dla początkowego rozruchu arch Linuxa; lepiej jest wybrać pierwszą opcję x86_64.
Początkowa powłoka główna Arch Linux
Gdy po wybraniu opcji rozruchu pojawi się ekran powłoki głównej, oznacza to, że możesz kontynuować i zaktualizować bazę danych oraz istniejące pakiety.
$Pacman-Powód
Polecenie pozwoli Ci pobrać pakiet synchronizacji Pacman z oficjalnym depozytem Arch.
Partycja rozruchowa
Ten krok pozwala wygodnie utworzyć partycję dyskową, zwykle między partycją główną a partycją wymiany. Możesz użyć narzędzi dystrybucji Linuksa do partycji dysku. Najbardziej odpowiednim i łatwym narzędziem byłby fdisk.
$fdisk-ten 
Ekran wyjściowy zwizualizuje opcje partycji zgodnie z miejscem na dysku. Użyj partycji, którą wybrałeś podczas tworzenia dysku twardego.
Możesz także użyć następującego polecenia fdisk jako narzędzia do partycjonowania.
$fdisk /dev/sda 
Możesz po prostu wpisać m, aby wyświetlić również wszystkie polecenia fdisk.
Teraz możesz użyć programu serwisowego cfdisk, aby uczynić go bootowalnym. Wpisz następujące polecenie w systemie terminala
$cfdisk/dev/sda 
Teraz ekran pokaże opcje gpt, dos, sgi i sun dla typu etykiety. Zaleca się wybrać dawkowanie i kontynuować. Na ekranie pojawi się okno; po prostu wybierz nowy i wprowadź, aby utworzyć partycję. Wprowadź ponownie po wybraniu miejsca na dysku i lokalizacji. /dev/sda1 będzie twoją pierwszą partycją, jeśli zamierzasz wybrać pojedynczą partycję. Wybierz opcję następnie, a następnie opcję odpowiednio, a następnie naciśnij enter. Możesz utworzyć partycję główną, partycję wymiany i partycję domową za pomocą fdisk. Możesz także przeglądać warstwy partycji dla więcej niż jednej partycji poprzez:
$PJeśli chcesz zapisać zmiany w partycji, użyj polecenia
$wW tym momencie, jeśli chcesz mieć pewność, że zmiany, które wprowadziłeś w partycji, zostały wykonane pomyślnie, ponownie wprowadź polecenie:
$fdisk-ten 
Aby sformatować lub utworzyć partycję do instalacji arch Linuxa, użyj poleceń mkfs, jeśli chcesz utworzyć system plików. I zdecyduj się na mkswap do generowania przestrzeni wymiany.
$mkfs.ext4/dev/sda1 
To polecenie zawiera typ ext4 dla pliku systemowego. Jeśli używasz więcej niż jednej partycji, uruchom to samo polecenie z lokalizacją drugiej partycji na końcu, na przykład sda2.
$mkswap/dev/sda5(dlazamiana partycji) 
Teraz, aby aktywować partycję wymiany, uruchom polecenie;
$zamiana/dev/sda5 
Jeśli używasz więcej niż jednej partycji i chcesz zweryfikować swój układ, możesz wprowadzić polecenie lsblk.
Zamontuj system plików
Ten krok wspiera instalację systemu podstawowego. możesz uruchomić następujące polecenie, aby zamontować system plików, dzięki czemu dane dotyczące / mnt zostaną automatycznie zapisane na partycji głównej.
$uchwyt /dev/sda1/mnt 
W przypadku wielu partycji użyj tych poleceń dla partycji domowej; pierwsze polecenie utworzy węzeł n dla partycji domowej, a drugie polecenie przechowa dane partycji domowej w /mnt/home.
$mkdir /mnt/Dom$uchwyt /dev/sda3
Instalacja systemu podstawowego
Aby pomyślnie zainstalować bazę i jej odpowiedni pakiet base-devel, użyj programu systemowego packstrap.
$packstrap -i/mnt base-devel 
Wybierz domyślną opcję pobierania pakietów i kontynuuj.
Teraz musisz wygenerować plik fstab, który automatycznie nawiguje po partycji do zamontowania w celu uruchomienia systemu.
$genfstab-U -P /mnt>> /mnt/itp/fstab 
Łuk chroot
Użyj polecenia arch-chroot, aby skutecznie umieścić strefy czasowe, język i inne kluczowe czynniki w /mnt.
$arch-chroot/mnt/jestem/grzmotnąć 
W przypadku ustawienia lokalnego użyj następującego polecenia:
$nano /itp/lokalny.gen(dlaustawienie języka)Zapisz plik, a następnie uruchom następujące polecenie.
$lokalny-gen 
Teraz utwórz plik etc/locale.conf, wydając polecenie:
$nano /itp/ustawienia regionalne.conf$JĘZYK= pl_US.UTF-8 (dladodanie własnego języka zamiast języka domyślnego)
Użyj następującego polecenia, aby ustawić strefę czasową, a także zastąp strefę i podstrefę odpowiednim krajem i regionem.
$ja -s /usr/udział/informacje o strefie/Strefa/Podstrefa/itp/czas lokalny 
Aby ustawić system hosta, zastosuj polecenie
$wyrzuciłABC>> /itp/nazwa hosta.(zastąp ABC swoimnazwa hosta)$nano /itp/zastępy niebieskie
Teraz wpisz polecenie:
127.0.0.1 $ Lokalny host$ 127,0.1.1 ABC
$::1Lokalny Gospodarz
Instalacja Bootloadera
Zainstalujemy gruba, który uruchomi plik z kompatybilnego systemu operacyjnego jako bootloader.
$pacman -S grub 
Te polecenia zainstalują, uruchomią i zapiszą konfigurację grub dla dysku sda.
Na koniec zastosuj te polecenia, aby wyjść i zbadać wirtualne środowisko Arch Linux.
$Wyjście$odmontować /dev/sda1
$ restart
Wniosek
Procedura instalacji Arch Linux na wirtualnej skrzynce może być nieco długa. Ale zapewnia skuteczne działanie Arch Linux na twoim serwerze. W ten sposób możesz czerpać korzyści z dystrybucji Linuksa bez żadnych niezgody. Ten przewodnik opisuje najwygodniejszą metodę uzyskania Arch Linux.