Metoda 01: Zlokalizuj
Zacznijmy od najbardziej podstawowej instrukcji „zlokalizuj”, aby znaleźć plik po nazwie z naszego systemu. Opcja „-c” instrukcji „locate” jest specjalnie zaprojektowana, aby uzyskać całkowitą liczbę zliczeń dla określonego pliku w systemie. Przyjrzyjmy się jego pierwszej opcji, „-c”, po użyciu jej w instrukcji wraz z nazwą pliku „new.sh”. Zwraca w sumie 5 plików o tej nazwie.
Oto opcja „-n” instrukcji „zlokalizuj”, aby wyświetlić liczbę rekordów dla określonego pliku na ekranie terminala zgodnie z wyborem użytkownika. Musisz podać liczbę w tym poleceniu, aby wyświetlić określoną liczbę rekordów pliku. W katalogu domowym uruchomiliśmy tę instrukcję z opcją „n” i wartością 1, aby wyświetlić pojedynczy rekord dla wyniku wyszukiwania pliku „new.sh”. Zwraca pojedynczy rekord dla ścieżki do tego pliku. Ta ścieżka będzie najbliższa twojemu katalogowi domowemu lub folderowi głównemu, tj. /home/Linux/new.sh.
Kiedy użyjemy tej instrukcji ze zaktualizowaną całkowitą liczbą „3” dla opcji „-n”, aby wyświetlić wynik wyszukiwania dla pliku „new.sh”, zwróci ona łącznie 3 rekordy na naszym ekranie powłoki. Pokazuje, że plik znajduje się również w folderze Kosz.
Po uruchomieniu polecenia „locate” z opcją „-n” o wartości 5 mamy 5 rekordów wyszukiwania dla pliku „new.sh”. W naszych katalogach znajduje się jeszcze jeden plik o nazwie „new.sh.swp”. Ponadto w katalogu „var” systemu plików Ubuntu znajduje się plik o tej samej nazwie.
Opcja „-b” w instrukcji „locate” może wyszukać plik z dokładną nazwą z twoich katalogów. Musimy więc użyć go z nazwą pliku w pojedynczych cudzysłowach, jak pokazano. Daje to w sumie 3 rekordy, ponieważ ten sam plik z nazwą został zlokalizowany tylko w 3 lokalizacjach.
Instrukcji „locate” systemu Linux można również użyć do uzyskania informacji dotyczących bieżącej bazy danych. Musisz użyć opcji „-S” wraz z nią, a ona zwróci ci ścieżkę do bazy danych, całkowitą liczbę katalogów i plików w twoim systemie, całkowitą liczbę bajtów w nazwach plików i liczbę bajtów do przechowywania naszych rekordów tak, jak są wyświetlane.
Metoda 2: znajdź
W naszym systemie Linux istnieje instrukcja „znajdź”, której można użyć do wyszukania dowolnego określonego pliku. Pojawiło się również wiele opcji wyświetlania różnych wyników. Pierwsza opcja to opcja „-nazwa”, aby wyszukać plik z nazwą w podwójnym cudzysłowie. Możesz użyć tej opcji obok ścieżki do jakiegoś katalogu, aby wyszukać plik. Jeśli nie chcesz korzystać ze ścieżki, pozostaw ją z „.” jak zrobiliśmy poniżej. Wyświetlił łącznie 3 rekordy o tej samej nazwie pliku.
Możesz także użyć jawnej ścieżki, aby zbadać znajdujący się w niej plik. Tutaj podaliśmy ścieżkę do folderu „Pulpit”. Daje nam pojedynczy rekord dla dokładnego dopasowania nazwy pliku „new.sh”.
Załóżmy, że chcesz wyszukać dowiązania symboliczne pliku dla rozszerzeń plików „.sh”. Musisz użyć opcji „-L” oraz opcji ścieżki i „-nazwa” w swoim poleceniu. Znak „*” w nazwie służy do wyszukiwania „wszystkich” plików bash z rozszerzeniem „.sh”. Zwraca w sumie 4 rekordy na naszym ekranie.
Użycie ścieżki „/etc” w instrukcji „find” z opcją „-L” zwraca wiele rekordów dla plików bash. Niektóre z nich są otwarte dla każdego, a niektóre są niedozwolone.
W ten sam sposób użyliśmy instrukcji „find” z opcją „-L”, aby przeszukać wszystkie pliki „txt” z systemu. Zwraca wiele rekordów na naszym wyświetlaczu.
Tutaj pojawia się kolejna opcja, „-type”, której należy użyć w instrukcji „find”, aby określić typ pliku, tj. plik lub katalog. Użyliśmy tej opcji, aby wyszukać typ „plik” dla pliku bash i otrzymaliśmy pojedynczy wynik, tj. new.sh w folderze Desktop.
Jeśli nie dodasz ścieżki, przeszuka katalogi, jak poniżej.
Użycie opcji „–type” z „f” bez nazwy pliku spowoduje również zwrócenie wszystkich ukrytych plików.
Użycie „l” dla opcji „-type” zwróci dowiązania symboliczne.
Użycie „d” dla opcji „-type” w instrukcji „find” zwróci wszystkie katalogi.
Możesz także użyć opcji „-size”, aby wyszukać pliki o określonym rozmiarze w swoim systemie.
Wniosek:
W tym samouczku zademonstrowano dwie proste, ale eleganckie metody wyszukiwania dowolnego pliku za pomocą terminala powłoki. Użyliśmy instrukcji „zlokalizuj” i „znajdź” wraz z wieloma opcjami dla ułatwienia i nauki naszego użytkownika, tj. „-c”, „-n”, „-b”, „-typ”, „-nazwa”, „ -L” i wiele innych. Mamy nadzieję, że będzie to nieograniczona pomoc dla nowych użytkowników basha.