Samouczek wprowadzający do notatnika Jupyter

Jupyter Notebook Introduction Tutorial



Jeśli jesteś programistą Pythona, możesz chcieć pobrudzić sobie ręce Linuksem. Ponieważ większość bibliotek Pythona jest kompatybilna z Linuksem, a często witryny Pythona są wdrażane w systemach Linux; lepiej zacząć od systemu operacyjnego, który daje największą elastyczność podczas pracy z tym językiem.

A czy jest lepszy sposób na rozpoczęcie nauki niż w łatwym w użyciu IDE Pythona, które zapewnia edytor, w którym możesz edytować swój kod źródłowy, interpreter i kompilator oraz interfejs, w którym możesz zobaczyć swoje wyniki, wszystko w jednym miejscu? Jupyter Notebook to IDE, które zapewnia początkującym w Pythonie (a nawet doświadczonym programistom Pythona) środowisko zaprojektowane do wyświetlania wyraźnych wyników i analiz.







Jupyter Notebook – wszechstronny edytor

Możesz nawet argumentować, gdy zaczniesz używać Jupytera, że ​​jego notatniki są najwygodniejszymi zintegrowanymi środowiskami programistycznymi do programowania. Te notatniki są również bardzo potężnymi narzędziami do nauki. Są one wyposażone w czytelny dla człowieka edytor tekstu, w którym można projektować opisy kodu wraz z obrazami i diagramami oraz komórki kodu, które oddzielają logiczne jednostki programu. Jeśli wszystkie narzędzia notebooka są dobrze wykorzystane, można tworzyć dokumenty, które wykonują całe programy, a także zapewniają łatwą do zrozumienia analizę i opis obok kodu.



Rys. 1: Strona główna Jupyter Notebook



Jupyter to internetowe środowisko IDE, które otwiera się w przeglądarce. Możesz zmienić domyślną przeglądarkę, w której się otwiera, na wybraną przez siebie przeglądarkę. Notatnik Jupyter można zainstalować w systemie Linux, gdzie tworzy notatniki w miejscu pracy na dysku lub można go używać online do edycji kodu pod adresem https://jupyter.org/ . Po utworzeniu notatnika w Jupyter, klikając Nowy , otworzy się następujący edytor:





Rys. 2: Notatnik bez tytułu

Ten prosto wyglądający interfejs jest niezwykle wydajny w swoich funkcjach. Zacznijmy od podstawowego wprowadzenia.



Pierwsze kroki

Na rys. 3 pusty notatnik, który widzisz, to układ, z którym będziesz pracować podczas nauki Pythona na Jupyter.

Rys. 4: Uruchom komórkę kodu

Aby uruchomić komórkę kodu, wystarczy wybrać komórkę, którą chcesz uruchomić, i kliknąć Uruchom lub nacisnąć Shift + Enter. To, wraz z przyciskiem przerwania znajdującym się obok, jest tym, na co będziesz najczęściej klikał. Mówiąc o przerwaniu jądra, jeśli utkniesz w nieskończonej pętli, może się to przydać. Odwołaj misję zanim stanie się jeszcze bardziej bałagan!

A skoro już jesteśmy przy temacie jądra, przyjrzyjmy się dalej jednemu z najważniejszych elementów notebooka – jądru. Mówiąc najprościej, jądra Pythona odpowiadają za wykonywanie kodu. Wszystkie opcje, których będziesz potrzebować w odniesieniu do jądra, znajdują się tutaj:

Rys. 5: Jądro

Jądro Pythona, będące jednostką obliczeniową wykonującą kod, może zostać przerwane w celu zatrzymania wykonywania kodu, ponownego uruchomienia, ponownego połączenia i zamknięcia. Przechodząc do większej liczby opcji dotyczących jądra, można nawet zmienić jądra, aby przełączyć się z jednej wersji Pythona na drugą (na przykład z Pythona 2 na Python 3).

Jak wspomnieliśmy wcześniej, notatniki są używane nie tylko do pisania kodu. Możesz ich użyć do stworzenia pełnoprawnego dokumentu z akapitami, równaniami, funkcjami i obrazami. Aby rozpocząć, musisz zapoznać się z komórkami przecen.

Zaznaczenie komórki, a następnie wybranie Komórka > Typ komórki > Markdown spowoduje konwersję komórki kodu na komórkę tekstową. Tutaj możesz pisać opisy i analizy. Dobrą praktyką jest przejrzenie dokumentacji notesów Jupyter, aby odblokować różne sposoby korzystania z tej funkcji. Jedną ekscytującą rzeczą, którą odkryłem, gdy zacząłem pracę z notatnikami, było to, że po przekonwertowaniu komórki na przecenę aktywowana zostaje opcja Wstaw obraz w menu rozwijanym Edycja. Oto demo tego, jak wygląda komórka przecenowa:

Rys. 6: Komórka przecen

Zauważ, że ten tekst znajduje się nad zwykłą komórką kodu. W ten sposób możesz nadać znaczenie logicznym jednostkom kodu.

To wprowadzenie tylko zarysowało powierzchnię tego, co można zrobić z notebookami. Najlepszą radą byłoby zbadanie go na własną rękę i odkrycie pozostałych jego funkcji, które pasują do twoich celów.

Instalowanie Jupytera

W systemach Linux Jupyter Notebook można zainstalować zarówno za pomocą interfejsu wiersza poleceń, jak i graficznego interfejsu użytkownika. Interfejs wiersza poleceń spoczywa na swoim terminalu. Aby zainstalować Jupyter, musisz najpierw zainstalować lub zaktualizować Pythona, a następnie zainstalować Python notebook.

Rys. 7: Polecenie instalacji notebooka Pythona

Instalowanie Jupyter Notebook z GUI jest dość łatwiejsze. Po prostu wyszukaj Project Jupyter w oprogramowaniu Ubuntu i kliknij Zainstaluj.

Rys. 8: Projekt Jupyter w oprogramowaniu Ubuntu (instalacja GUI)

Python to najpotężniejszy język programowania do nauki o danych. Jest to również łatwy do nauczenia język, a IDE, takie jak Jupyter Notebook, umożliwia bezproblemowe przyzwyczajenie się do programowania w Pythonie.