Ten blog będzie szczegółowo omawiał działanie „refactoringu” w Javie.
Jak działa refaktoryzacja w Javie?
“ Refaktoryzacja ” w Javie odpowiada zmianie i ulepszeniu struktury kodu bez zmiany jego funkcjonalności, a tym samym usprawnieniu kodu.
Przykład 1: Zastosowanie funkcjonalności kodu bez refaktoryzacji w Javie
W tym przykładzie wartości można porównać za pomocą funkcji zdefiniowanej przez użytkownika bez „refaktoryzacji”:
publiczny klasa refaktoryzacja {
publiczny statyczny logiczna równa się ( int wybór1 , int wartość2 ) {
Jeśli ( wybór1 == wartość2 ) {
powrót PRAWDA ;
}
w przeciwnym razie Jeśli ( wybór1 > wartość2 || wybór1 < wartość2 ) {
powrót FAŁSZ ;
}
w przeciwnym razie {
powrót FAŁSZ ;
} }
publiczny statyczny próżnia główny ( Strunowy argumenty [ ] ) {
System. na zewnątrz . println ( równa się ( 2 , 2 ) ) ;
} }
Zgodnie z powyższą linią kodu zastosuj następujące kroki:
- Najpierw zdefiniuj funkcję o nazwie „ równa się() ' mający ' logiczna ” zwracany typ.
- Parametry funkcji odpowiadają przekazanym wartościom, które należy ocenić pod kątem równości.
- W definicji (funkcji) w „ Jeśli ”, sprawdź, czy wartości są „ równy ” i zwróć odpowiedni wynik logiczny.
- W przeciwnym razie zwróć „ FAŁSZ ” wyjście w przypadku, gdy wartości są większe lub mniejsze w stosunku do siebie.
- W ' główny() ”, wywołaj zadeklarowaną funkcję, przekazując identyczne wartości jako jej argumenty.
Wyjście
Na tym wyjściu można zauważyć, że ponieważ wartości są równe, „ Jeśli ” zostanie wywołana instrukcja i zwrócony zostanie odpowiedni wynik boolowski.
Przykład 2: Refaktoryzacja funkcjonalności kodu w Javie
Poniższy przykład stosuje refaktoryzację powyższego kodu, upraszczając go, czyniąc go zwięzłym:
publiczny klasa refaktoryzacja {
publiczny statyczny logiczna równa się ( int wybór1 , int wartość2 ) {
powrót ( wybór1 == wartość2 ) ;
}
publiczny statyczny próżnia główny ( Strunowy argumenty [ ] ) {
System. na zewnątrz . println ( równa się ( 2 , 2 ) ) ;
} }
W powyższym bloku kodu:
- Najpierw po prostu porównaj liczby całkowite przekazane jako argumenty funkcji i zwróć odpowiednie „ logiczna ” wynik na podstawie zastosowanej kontroli równości.
- Wartości logiczne „ PRAWDA ' Lub ' FAŁSZ ” zostanie wygenerowane na podstawie odpowiednio satysfakcjonującego i niezadowolonego porównania.
- Na koniec podobnie wywołaj zdefiniowaną funkcję, przekazując podane liczby całkowite do oceny w celu porównania.
Wyjście
Dane wyjściowe wskazują, że zaimplementowaną funkcjonalność z poprzedniego przykładu można uzyskać przez jej refaktoryzację i zastosowanie w jednym wierszu.
Profesjonalne wskazówki do rozważenia podczas „refaktoryzacji”
Poniżej przedstawiono kilka skutecznych wskazówek, które należy wziąć pod uwagę podczas „ refaktoryzacja ” funkcjonalności kodu:
- Jeśli istnieje potrzeba dodania komentarza podczas pisania metody, umieść funkcjonalność w osobnej metodzie.
- W przypadku metody obejmującej więcej niż » piętnaście ” linie kodu, przeanalizuj zadania i podzadania, które implementuje, i spróbuj zastosować podzadania w osobnej metodzie.
- Pozbądź się złożonej metody, dodając część funkcjonalności metody do oddzielnej metody.
- Długie listy „ parametry ” są trudne do zrozumienia, a wykorzystanie metod o takich parametrach jest trudne. Dlatego lepiej zamiast tego przekazać cały obiekt.
Korzyści z „refaktoryzacji”
“ Refaktoryzacja ” zapewnia następujące korzyści:
- Oferuje wygodę w lokalizowaniu błędów w kodzie.
- Refaktoryzacja poprawia jakość kodu.
- Usprawnia funkcje kodu.
- Takie podejście przyspiesza tempo tworzenia oprogramowania.
- Pomaga w zrozumieniu i analizie kodu napisanego przez innych programistów.
Wniosek
“ Refaktoryzacja ” w Javie odpowiada zmianie i ulepszeniu struktury kodu bez zmiany/modyfikacji jego funkcjonalności, a tym samym usprawnieniu kodu. Jest to sprytne podejście pomocne w zarządzaniu pamięcią, usprawnianiu kodu i wygodnym lokalizowaniu ograniczeń kodu. W tym artykule omówiono działanie refaktoryzacji w Javie.