Zanim przejdziemy głębiej do polecenia mount, spójrzmy, co to właściwie jest. W systemie Linux montowanie to proces dołączania dodatkowego systemu plików do aktualnie dostępnego systemu plików na komputerze.
Krótka uwaga na temat systemu plików: jest to hierarchia katalogów używanych przez systemy do organizowania plików i folderów na nośniku pamięci. System plików istnieje w każdym rozwiązaniu pamięci masowej: dysku flash USB, CD-ROM, HDD, SSD, a nawet dyskietkach! W przypadku UNIX/Linux i podobnych systemów, system plików zaczyna się od katalogu głównego (oznaczonego jako /). Pod rootem istnieją wszystkie inne podrzędne systemy plików.
Korzystanie z uchwytu
Ze względu na mechanizm montowania w rdzeniu systemu, montowanie odgrywa ważną rolę w kształtowaniu ekosystemu Linuksa. To polecenie oferuje mnóstwo narzędzi w wielu sytuacjach. Za każdym razem, gdy uruchamiasz mount, aby zamontować system plików, kontaktuje się on z jądrem, aby zakończyć operację.
W tym artykule postaram się jak najwięcej omówić ważne i interesujące. Jednak wykorzystanie mount na swoją korzyść zależy wyłącznie od Ciebie i Twojej kreatywności.
miejsce montażu
Uruchom to polecenie.
który uchwyt 
Znajduje się w katalogu /usr/bin. Ten katalog jest ogólnie domem prawie wszystkich poleceń, które kiedykolwiek uruchomisz w historii swojego Linuksa.
Podstawy
Oto jak wygląda bardzo podstawowa struktura uruchamiania poleceń montowania.
uchwyt --źródło <źródło> --cel <cel>Chociaż używanie flag –source i –target nie jest tak powszechne, gorąco polecam osobom, które to robią, aby wyraźnie rozróżnić cel polecenia.
Aby zamontować określony system plików, mount potrzebuje źródła i celu. Na przykład pobrałem instalacyjny obraz ISO Ubuntu i chcę zamontować ten plik. Uruchom następujące polecenia.
sudo mkdir /mnt/ubuntu_iso 
--cel /mnt/ubuntu_iso
W tej serii poleceń stworzyliśmy katalog, w którym zostanie zamontowany plik ISO. Następnie powiedzieliśmy mount, aby użył tego katalogu do zamontowania ISO w tym katalogu.
Jeśli pojawi się błąd, taki jak nieudana konfiguracja urządzenia pętlowego, sprawdź, czy polecenie jest poprawnie wpisane. W innych przypadkach upewnij się, że moduł pętli jądra jest uruchomiony.
lsmod | chwytpętla 
Brak danych wyjściowych w tym kroku oznacza, że moduł nie działa. Uruchom go za pomocą modprobe.
sudopętla modprobe 
Polecenie powinno teraz działać dobrze.
Lista wszystkich wierzchowców
Po uruchomieniu mount’ sam bez żadnych dodatkowych parametrów, zwróci listę wszystkich aktualnie zamontowanych systemów plików w pamięci komputera.
uchwyt 
Lub,
uchwyt -ten 
Wersja do montażu
uchwyt -V 
Spowoduje to wyświetlenie wersji oprogramowania montowania.
Informacje o systemie plików
Jeśli masz na myśli określony typ systemu plików, możesz użyć montowania, aby sprawdzić, które montowania używają tego systemu plików.
uchwyt -T <typ_systemu plików>Na przykład to polecenie wyświetli listę wszystkich systemów plików, które używają ext4.
uchwyt -ten -Twew4 
Korzystanie z /etc/fstab
Jest to specjalny plik konfiguracyjny systemu, który zawiera systemy plików dla systemu operacyjnego. Chociaż teraz łatwiej jest montować urządzenia i systemy plików, we wczesnym wieku fstab był jedyną opcją, aby powiedzieć komputerowi, aby sprawdził określony system plików i montował go automatycznie.
Znajduje się w /etc/fstab.
jeden/itp/fstab 
Bat to doskonała alternatywa dla kota z dodatkowymi funkcjami, takimi jak podświetlanie składni i formatowanie.
Jak wspomniano w pliku, fstab ma następującą strukturę tabeli.
<system plików> <punkt_montowania> <rodzaj> <opcje><wysypisko> <przechodzić>
Na liście domyślnie znajduje się wpis (dysk twardy systemu). Wyjaśnijmy to część po części.
Ta część to system plików, który zostanie zamontowany. Jest ustawiany przez UUID.
Dalej jest punkt montowania. W takim przypadku zostanie zamontowany jako root.
Teraz typ systemu plików. Używa systemu plików dziennika ext4.
Są to opcje, które zostaną zastosowane podczas montowania systemu plików.
Kolejne wartości dotyczą odpowiednio dump i pass.
W tym artykule nie zagłębimy się w szaleństwo fstab. Jeśli jesteś zainteresowany, możesz poszukać w Internecie odpowiednich przewodników i wyjaśnień z dodatkowymi wskazówkami i sztuczkami.
Montaż urządzenia
W prawie wszystkich nowoczesnych dystrybucjach Linuksa w dzisiejszych czasach automatycznie montuje się każde urządzenie pamięci masowej, które automatycznie się do niego podłączasz, na przykład dyski flash USB. Jeśli jednak nie został zamontowany lub automatyczne montowanie jest wyłączone, musisz zamontować go ręcznie.
Najpierw sprawdź, czy urządzenie jest rozpoznawane przez system.
fdisk -ten 
Utwórz odpowiedni katalog do zamontowania urządzenia.
sudo mkdir /biegać/połowa/usb 
Czas wreszcie zamontować dysk w folderze.
sudo uchwyt --źródło /dev/sdb1--cel /biegać/połowa/usb 
Uwaga: jeśli chcesz zamontować pamięć masową z niektórymi niekonwencjonalnymi systemami plików, takimi jak exFAT, potrzebujesz odpowiednich sterowników. W przypadku Ubuntu to exfat-utils i exfat-fuse. W przypadku Arch i innych dystrybucji opartych na Arch, są to exfat-utils. Jeśli używasz czegoś innego niż to, upewnij się, że sprawdziłeś odpowiednie rozwiązanie exFAT dla swojego systemu.
Odmontowywanie dowolnego mocowania
Po zamontowaniu system plików będzie tam obecny na zawsze. W przypadku podstawowych systemów plików ważne jest, aby pozostały zamontowane. Jednak urządzenia do usuwania należy najpierw odmontować, a następnie usunąć. W przeciwnym razie może to spowodować problemy, takie jak utrata danych, uszkodzenie danych i inne uszkodzenia. Przypadkowo zniszczyłem mój pendrive.
Aby odmontować dowolny system plików, użyj polecenia unmount.
sudo odmontować -v <cel> 
Końcowe przemyślenia
Zawsze dobrze jest sprawdzić strony podręcznika i informacje, aby uzyskać szczegółowe przewodniki dotyczące dowolnego narzędzia. montaż nie jest inny.
facet uchwyt 
Cieszyć się!