Polecenie automatycznego skalowania Kubectl

Co to jest automatyczne skalowanie Kubectl?

Automatyczne skalowanie to główna funkcja klastra Kubernetes, która sprawia, że ​​zasoby są automatycznie aktualizowane bez konieczności ręcznego wykonywania tego. Ręczna aktualizacja wymagających zasobów jest procesem bardzo marnującym czas i zasoby. Automatyczne skalowanie Kubernetes zapewnia automatyczne narzędzie do optymalizacji zasobów.

Autoskaler może tworzyć i niszczyć liczbę węzłów zgodnie z wymaganiami. Skalowanie automatyczne zmniejsza marnotrawstwo zasobów. Automatyczne skalowanie Kubectl automatycznie wybiera pody, które są obecnie wykonywane w klastrze Kubernetes.

Istnieją dwa rodzaje skalowania: (1) HorizontalPodScaler i (2) Skaler pionowy. Skaler poziomy różni się od skalera pionowego. HorizontalPodScaler pomaga w zmniejszaniu lub zwiększaniu strąków w razie potrzeby. Z drugiej strony skalowanie pionowe wykorzystuje zasoby, takie jak procesor i pamięć.

Oto wszystkie kroki, które możesz wykonać w swoim systemie i zobaczyć dane wyjściowe dla lepszego zrozumienia.

Krok 1: Uruchamianie klastra Minikube

W pierwszym kroku uruchom narzędzie minikube, aby uruchomić klaster Kubernetes, abyśmy mogli wykonać polecenie „kubectl autoscale”. Możesz skonfigurować swoje węzły, pody, a nawet klaster w środowisku Kubernetes za pomocą klastra minikube. Aby to zrobić, użyj następującego polecenia, aby utrzymać minikube w trybie aktywnym:

Jak widać na poniższym zrzucie ekranu wyjściowego, to polecenie włącza klaster minikube i sprawia, że ​​środowisko Kubernetes staje się użyteczne:

Krok 2: Pobierz szczegóły kapsuły

W tym kroku klaster Kubernetes działa pomyślnie. Teraz otrzymujemy szczegóły pod w klastrze. Kapsuła w Kubernetes to zbiór jednostek, które współdzielą zasoby. Poniższy skrypt jest wykonywany przez uruchomienie następującego polecenia w klastrze minikube:

Korzystając z poprzedniego polecenia, jakim jest „kubectl get pods”, możemy uzyskać listę wszystkich podów, które działają w klastrze Kubernetes.

Po wykonaniu polecenia „get pods” otrzymujemy następujący wynik:

Krok 3: Uzyskaj wdrożenia Pod

W poprzednim poleceniu „kubectl get pods” otrzymujemy szczegółowe informacje o podach. Teraz używamy polecenia „get wdrożenie”, aby uzyskać listę utworzonych wdrożeń. W tym celu wykonywany jest następujący skrypt:

Po wykonaniu polecenia poniższy zrzut ekranu pokazuje dane wyjściowe:

Krok 4: Wdrożenie automatycznego skalowania

Polecenie autoscale służy do automatycznego wyboru zasobników działających w klastrze. Wdrażając automatyczne skalowanie w klastrze, automatycznie wstawiamy i kończymy liczbę węzłów. Poniższy skrypt jest wykonywany w klastrze minikube i pokazuje nazwę pliku, minimalne i maksymalne pody, gdzie liczba podów powinna wynosić od 2 do 10:

Po wykonaniu polecenia generowane jest następujące wyjście:

Krok 5: Utwórz plik Kubernetes YAML

W tym kroku nauczysz się tworzyć plik YAML w klastrze. Plik YAML jest przydatny do wdrażania i testowania aplikacji. Istnieją różne typy w Kubernetes do tworzenia i edytowania pliku.

W tym artykule używamy polecenia „nano” do utworzenia pliku YAML, ponieważ jest to najłatwiejszy sposób i najlepszy wybór dla początkujących.

Wykonaj podane tutaj kroki, aby utworzyć plik YAML za pomocą nano:

• Aby utworzyć nowy plik lub zmienić istniejący, przejdź do żądanej lokalizacji katalogu.
• Wpisz „nano”. Następnie wpisz nazwę pliku. Na przykład, jeśli chcesz utworzyć nową nazwę pliku, zapisz nazwę – „deploo.yaml”.

Uruchom następujący skrypt i utwórz plik YAML w katalogu projektu:

Po utworzeniu pliku „deploo.yaml” kolejnym krokiem jest skonfigurowanie pliku YAML. Wyjaśniamy to w następnym kroku.

Krok 6: Zawartość pliku YAML

W tym kroku możemy w prosty sposób skonfigurować serwer Apache oraz pliki PHP. Zanim użyjemy HorizontalPodScaler, musimy skonfigurować monitor obciążenia. Ponieważ poniższy fragment kodu pokazuje rodzaj: wdrożenie, port przeglądarki internetowej to 90, a limit procesora to 200 m.

Pełne informacje o pliku „deploo.yaml” można zobaczyć tutaj:

Krok 7: Utwórz wdrożenie

W tym kroku utwórzmy plik YAML o nazwie „deploo.yaml”. W klastrze minikube wykonywany jest następujący skrypt:

Dane wyjściowe powyższego polecenia, które wykonaliśmy, można zobaczyć na poniższym zrzucie ekranu. Dane wyjściowe wskazują, że plik YAML został utworzony:

Krok 8: Utwórz HorizontalPodScaler

W tym kroku pokażemy Ci polecenie tworzenia HorizontalPodAutoscaler. Kapsułki są wkładane i zamykane automatycznie w zależności od zapotrzebowania. Różni się od skalowania pionowego, w którym zasoby procesora i pamięci są przydzielane przez automatyczne skalowanie. W klastrze minikube wykonywany jest następujący skrypt:

Tutaj możesz zobaczyć, że ustawiliśmy wartości minimalne i maksymalne na 10 i 20.

W załączeniu wynik poprzedniego polecenia:

Krok 9: Sprawdź HorizontalPodScaler

W tym kroku sprawdzamy aktualny stan nowo utworzonego HorizontalPodAutoscaler. Wykonywane jest następujące polecenie:

Wniosek

Jedną z najbardziej przydatnych funkcji Kubernetes jest „autoscale kubectl”, która zapewnia automatyczne aktualizacje zasobów w klastrze Kubernetes. Autoskaler pomaga, gdy klaster musi zwiększyć liczbę strąków lub zmniejszyć liczbę strąków. W tym artykule poznaliśmy dwie metody automatycznego skalowania — jedna to domyślny autoskaler, a druga to HorizontalPodScaler.

Najpierw wdrożyliśmy pody i zadeklarowaliśmy je. Następnie utworzyliśmy autoskaler i skonfigurowaliśmy serwer Apache do wdrożenia monitora obciążenia przed HorizontalPodScaler. Następnie utworzyliśmy plik YAML i HorizontalPodScaler. W tym artykule skupiono się na szczegółowych krokach tworzenia, konfigurowania i wdrażania Kubernetes z automatycznym skalowaniem.