Wyślij proces do Linuksa w tle

Jednakże, jeśli jesteś w surowej powłoce terminala, takiej jak SSH, często będziesz się martwić procesami, które zajmują i blokują powłokę do czasu ich zakończenia, szczególnie w przypadku długotrwałych zadań. W tym miejscu w grę wchodzi koncepcja procesów w tle i na pierwszym planie.

W tym samouczku omówimy procesy w tle i na pierwszym planie, w tym tworzenie i zarządzanie nimi w systemie Linux.

Czym jest proces?

Pozwolę sobie zacząć od poziomu podstawowego: czym jest proces?

W Linuksie proces jest instancją programu. Zazwyczaj oznacza to, że każde polecenie lub plik wykonywalny w powłoce jest procesem.

Istnieją głównie dwa rodzaje procesów:

• Procesy na pierwszym planie
• Procesy w tle

Procesy pierwszoplanowe to głównie typowe aplikacje, które uruchamiamy i wchodzimy z nimi w interakcję. Przykładem może być menedżer plików nautilus w Gnome. W większości przypadków procesy pierwszoplanowe możemy uruchomić z powłoki lub środowiska graficznego.

Z drugiej strony procesy działające w tle działają w tle i nie wymagają wprowadzania danych ani interakcji ze strony użytkownika. Przykładem może być dowolny typowy demon Linuksa.

Jak uruchomić proces w tle

Załóżmy, że mamy proces, który podczas działania zajmuje sesję powłoki i przeszkadza nam w wykonywaniu poleceń, dopóki się nie zakończy.

Na przykład, jeśli uruchomimy przeglądarkę Firefox w powłoce, będzie ona zajmować sesję do momentu zakończenia procesu.

Jak widać, dopóki Firefox jest uruchomiony, monit powłoki jest niedostępny i nie możemy wykonać więcej poleceń.

Aby rozwiązać ten problem, możemy to zrobić na dwa sposoby:

1: Używanie znaku ampersand (&)

Pierwsza metoda to użycie znaku & &. Mówi to powłoce, aby uruchomiła w tle dowolne polecenie poprzedzające znak ampersand.

Przykład:

W takim scenariuszu proces jest wykonywany w tle i odradza się jako nowy monit powłoki, co pozwala nam kontynuować wykonywanie poleceń.

Daje również dwa identyfikatory numeryczne. Pierwszy z nich ujęty w nawiasy kwadratowe to ID zadania, a następny to ID procesu.

2: Używając CTRL + Z, bg polecenie.

Następną metodą, której możesz użyć, aby umieścić proces w tle, jest użycie skrótu CTRL + Z. Dzięki temu proces nie blokuje powłoki. Następnie możesz użyć polecenia bg, aby umieścić go w tle.

Na przykład zacznij od uruchomienia Firefoksa jako:

Gdy proces jest uruchomiony, naciśnij CTRL + Z. Spowoduje to zwrócenie znaku zachęty powłoki. Na koniec wprowadź polecenie bg, aby wypchnąć proces w tle.

Jak pokazać procesy w tle

Aby przeglądać i zarządzać procesami w tle, użyj polecenia jobs w powłoce. To pokaże zadania w tle w bieżącej sesji terminala.

Na przykład:

Przykładowy wynik zadań w tle:

Aby przenieść proces działający w tle na pierwszy plan, użyj polecenia fg, a następnie identyfikatora zadania.

Na przykład, aby wysunąć na pierwszy plan zadanie firefox, używamy polecenia:

Aby ponownie umieścić w tle, naciśnij CTRL + Z, a następnie polecenie bg.

Jak sprawić, by proces był trwały po śmierci powłoki?

Kiedy uruchamiasz procesy w tle, a twoja sesja powłoki umiera, wszystkie procesy z nią związane kończą się, co może być problematyczne, zwłaszcza jeśli jest to sesja SSH.

Jednak nie jest to zbyt duży problem, jeśli używasz multipleksera terminala, takiego jak tmux lub screen, ponieważ w takim przypadku możesz po prostu ponownie podłączyć sesję.

Jeśli jednak uruchomisz sesję powłoki bez multipleksera, możesz użyć polecenia nohup.

Komenda nohup jest odporna na zawieszanie się i może ignorować sygnał SIGHUP wysyłany do procesu.

Stąd, jeśli uruchomisz polecenie z nohup, będzie ono nadal działać, nawet jeśli sesja powłoki przypadkowo zginie.

Na przykład, aby uruchomić Firefoksa z nohup, użyj polecenia:

Spowoduje to uruchomienie procesu w tle jako utrwalanie zakończenia powłoki.

Możesz uruchomić nową sesję terminala i wyświetlić zadania w tle. Zobaczysz, że proces nadal działa w tle.

Wniosek

W tym samouczku omówiliśmy różne sposoby uruchamiania i wysyłania procesów w tle w systemie Linux. Omówiliśmy również, jak sprowadzić proces w tle do tła i utrzymać rozłączenie po zakończeniu powłoki.