Jak usunąć/usunąć element z listy w Pythonie za pomocą wbudowanych funkcji Pythona?
Aby usunąć/usunąć element z listy, używane są cztery różne wbudowane funkcje Pythona, jak wspomniano powyżej. Poniższe sekcje omówią składnię każdej funkcji. Znajdziesz również odpowiednie przykłady, aby zrozumieć działanie każdej funkcji.
Składnia funkcji remove()
Składnia funkcji remove() jest następująca:
remove() to wbudowana funkcja w standardowej bibliotece Pythona, która służy do usuwania elementu z listy. „nazwa_listy” reprezentuje listę, z której element musi zostać usunięty lub skasowany. „value_to_be_removed” reprezentuje konkretną wartość, którą należy usunąć z listy. Musi być dostarczony; w przeciwnym razie kompilator przejdzie przez „TypeError”. Remove() to wbudowana funkcja używana z listami. Domyślnie jego funkcją jest usunięcie pozycji z listy. Przeszukuje określoną wartość na liście i usuwa ją.
Funkcja remove() po prostu usunie określony element z listy i nie zwróci żadnej wartości. Zobaczmy teraz przykład, abyśmy mogli dogłębnie zrozumieć funkcjonalność metody remove().
Przykład 1:
W tym przykładzie zaimplementujemy metodę remove(), aby usunąć element z listy i spróbować zrozumieć jego funkcjonalność. Oto kod funkcji remove(). Tutaj zdefiniowaliśmy listę 5 liczb całkowitych: moja_lista = [1, 2, 3, 4, 5]. Następnie usunęliśmy 4 za pomocą funkcji remove(), my_list.remove(4).
moja lista = [ 1 , dwa , 3 , 4 , 5 ]wydrukować ( „Oryginalna lista to:” , moja lista )
moja lista. usunąć ( 4 )
wydrukować ( 'Lista po usunięciu elementu to:' , moja lista )
Zobaczmy teraz dane wyjściowe poniżej i zobaczmy wynik. Jak widać, 4 zostało usunięte z listy, a nowa lista zawiera teraz tylko 4 pozycje, moja_lista = [1, 2, 3, 5]. Zwróć uwagę, że jeśli podasz wartość, której nie ma na liście, kompilator wykona błąd ValueError. Zobaczmy przykład ValueError w następnej sekcji.
Przykład 2:
W tym przykładzie podamy wartość funkcji remove(), która nie jest dostępna na liście, aby zobaczyć, jak na to zareaguje kompilator. Oto kod:
moja lista = [ 1 , dwa , 3 , 4 , 5 ]wydrukować ( „Oryginalna lista to:” , moja lista )
moja lista. usunąć ( 9 )
wydrukować ( 'Lista po usunięciu elementu to:' , moja lista )
Dane wyjściowe podano poniżej. Jak widać, kompilator wysłał błąd ValueError, ponieważ wprowadziliśmy 9 do funkcji remove(), która nie jest dostępna na liście.
Składnia funkcji pop()
Składnia funkcji pop() jest następująca:
Funkcja pop() usuwa element z listy według indeksu elementu, który ma zostać usunięty. „Nazwa_listy” reprezentuje listę, z której element musi zostać usunięty. „index_value” reprezentuje indeks elementu do usunięcia. Pamiętaj, że indeks listy zaczyna się od 0. Tak więc wartość pod indeksem 3 jest czwartą wartością na liście. Jeśli index_value nie jest określona w funkcji pop(), usunie ona/usunie ostatni element z listy. Rozważ następujący przykładowy program, aby zrozumieć, jak działa funkcja pop():
Przykład 3:
W tym przykładzie użyjemy tej samej próbki, która została użyta w poprzednim przykładzie do porównania wyników obu funkcji pop() i remove(). Tutaj podajemy wartość indeksu elementu do usunięcia. Zobacz kod poniżej:
moja lista = [ 1 , dwa , 3 , 4 , 5 ]wydrukować ( „Oryginalna lista to:” , moja lista )
moja lista. Muzyka pop ( dwa )
wydrukować ( 'Lista po usunięciu elementu to:' , moja lista )
Zauważ, że 2 jest dostarczane do funkcji pop(), która jest indeksem 3. Pozycję „3” należy usunąć z listy. Zobacz dane wyjściowe poniżej. Jak widać, funkcje pop() i remove() są takie same, tylko składnia jest nieco inna.
Składnia del Function
Składnia funkcji del jest następująca:
Funkcja metody del jest taka sama jak funkcja pop(). Usuwa pozycję z listy określonej przez wartość indeksu. Jeśli wartość index_value nie zostanie podana, funkcja del usunie całą listę. Zobaczmy teraz przykład funkcji del.
Przykład 4:
W tym przykładzie usuniemy pozycję z listy za pomocą wbudowanej funkcji del.
moja lista = [ 1 , dwa , 3 , 4 , 5 ]wydrukować ( „Oryginalna lista to:” , moja lista )
z moja lista [ dwa ]
wydrukować ( 'Lista po usunięciu elementu to:' , moja lista )
Oto dane wyjściowe. Jak widać, właśnie zastąpiliśmy funkcję pop() funkcją del. Posłużyliśmy się tym samym przykładem tylko po to, by pokazać podobieństwo w działaniu wszystkich metod.
Składnia funkcji clear()
Składnia funkcji clear() jest następująca:
Funkcja metody clear() różni się nieco od wszystkich wbudowanych metod zdefiniowanych powyżej. Funkcja pop(), remove() i del usuwa określony element z listy. Jednak funkcja clear() usuwa całą listę. „moja_lista” reprezentuje listę, którą należy usunąć. Rozważ przykład podany poniżej.
Przykład 5:
Spójrz na przykładowy przykład funkcji clear().
moja lista = [ 1 , dwa , 3 , 4 , 5 ]wydrukować ( „Oryginalna lista to:” , moja lista )
moja lista. jasne ( )
wydrukować ( 'Lista po usunięciu elementu to:' , moja lista )
Poniżej znajduje się dane wyjściowe. Jak widać, mamy teraz pustą listę, ponieważ funkcja clear() usuwa od razu wszystkie pozycje z listy.
Wniosek
Pisanie kodów programowania nigdy nie było łatwe. Ale język programowania Python sprawił, że kodowanie stało się proste i łatwe, nie tylko dla doświadczonych programistów, ale także dla początkujących. Standardowe biblioteki i wbudowane funkcje w Pythonie zapewniają tak dużą elastyczność, że nawet początkujący programista może pisać złożone kody. W tym artykule poznaliśmy cztery wbudowane metody Pythona clear(), del, pop() i remove() do usuwania elementu z listy.