Konwencje nazewnictwa stanowią ważną część kodowania. Jest to proces wybierania odpowiednich nazw dla funkcji, zmiennych, klas i innych elementów programu. Konwencje nazewnictwa poprawiają czytelność i zrozumienie kodu, ułatwiając jego konserwację i dostosowywanie w przyszłości. W następnej sekcji omówimy konwencje nazewnictwa języka C++.
Co to jest konwencja nazewnictwa w C++?
Standardy nazewnictwa w C++ często obejmują użycie pewnych przedrostków lub sufiksów, wielkich liter, wielkich liter dla zmiennych i początkowych nazw klas pisanych wielkimi literami. Celem tych konwencji jest zapewnienie większej spójności kodu i łatwiejszego czytania, tak aby inni programiści mogli go szybko i łatwo zrozumieć.
Różne konwencje nazewnictwa zmiennych
W C++ niektóre typowe praktyki nazw zmiennych to:
1: Nazwy zmiennych powinny być opisowe i znaczące, opisując dokładnie to, co reprezentuje zmienna.
2: Sprawa wielbłąda: Jest to styl, w którym początkowa litera słowa jest pisana małą literą, a pierwsza litera każdego kolejnego słowa jest pisana wielką literą, bez spacji między wyrazami. W C++ ta konwencja jest często używana w przypadku nazw zmiennych.
3: Użycie przedrostka „is” przed zmiennymi boolowskimi: Zwykle poprzedza się nazwę zmiennej przedrostkiem „is” lub „has”, aby wskazać, że reprezentuje ona wartość logiczną.
4: Nazwy stałych muszą składać się wyłącznie z wielkich liter i podkreślenia wśród słów, aby wskazać, że nie są one przeznaczone do aktualizacji.
5: Przypadek Pascala: Ten przypadek jest podobny do przypadku wielbłąda. Jedyna różnica między nimi polega na tym, że w przypadku Pascala pierwsza litera pierwszego słowa musi być pisana wielką literą. W przeciwieństwie do przypadku wielbłąda, w którym początkowe słowo jest pisane małą literą, jeśli używasz litery Pascal, każde słowo zaczyna się od dużej litery.
Poniżej znajduje się przykład konwencji nazewnictwa w C++, dzięki czemu można łatwo zrozumieć koncepcję konwencji nazewnictwa.
Przykład: Program C++ do wyświetlania zmiennych z różnymi konwencjami nazewnictwa
Poniżej znajduje się prosta implementacja programu C++, która pokazuje powyższe konwencje nazewnictwa zmiennych:
#includeużywając przestrzeni nazw std;
int główny ( ) {
// z opisowymi nazwami zmiennych
int liczba całkowita = 100 ;
// z wielbłądzim przypadkiem nazw zmiennych
ciąg nazwaStudenta = 'Samego siebie' ;
// Prefiksowanie zmiennych boolowskich 'Jest'
bool jest zatrudniony = FAŁSZ ;
bool jest zaznaczone = PRAWDA ;
// Stosowanie wszystkich wielkich liter Do stałe zmienne
stała wewn NAJWYŻSZE_ZADANIE = 100 ;
stała podwójna PI_VALUE = 3.14 ;
// konwencja nazewnictwa zmiennej poprzez pascal sprawa
ciąg KońcowyWynikStudenta = 'Przechodzić' ;
cout << „--[Inna konwencja nazewnictwa zmiennych w C++]--” << koniec;
cout << „1: Z opisowymi nazwami zmiennych” << koniec;
cout << 'Całkowita liczba uczniów: ' << Łączna << koniec;
cout << „2: Z Camel-Case nazw zmiennych” << koniec;
cout << 'Nazwisko ucznia: ' << imię ucznia << koniec;
cout << „3: Z prefiksem zmiennych boolowskich” << koniec;
cout << 'Jest zatrudniony: ' << jest zatrudniony << koniec;
cout << 'Sprawdzone: ' << sprawdzone << koniec;
cout << „4: Z zastosowaniem konwencji nazewnictwa wszystkich wielkich liter dla zmiennych stałych” << koniec;
cout << „Największa liczba zleceń:” << NAJWYŻSZE_ZADANIE << koniec;
cout << „Wartość PI:” << PI_VALUE << koniec;
cout << „5: Konwencja zmiennych z Pascal-Case” << koniec;
cout << 'Ostateczny wynik: ' << Ostateczny wynik ucznia << koniec;
powrót 0 ;
}
Ten program po prostu zadeklarował zmienną składnię zgodnie z powyższymi pięcioma konwencjami nazewnictwa. W funkcji main pierwszą zmienną jest totalNumber, która jest zgodna z opisowa konwencja nazewnictwa który drukuje 100 wartości jako dane wyjściowe. Następna zmienna nameOfStudent jest inicjowana przez Mickle Steve, który pokazuje Konwencja nazewnictwa Camel Case.
Zmienne isEmployed i isChecked pokazały wynik boolowski jako dane wyjściowe reprezentujące Konwencja nazewnictwa poprzedzająca. Następnie zmienne HIGHEST_ASSIGNMENT i PI_VALUE są inicjowane z odpowiednimi wartościami, takimi jak 100 i 3.14, które definiują wielka litera konwencji nazewnictwa .
Ostatecznie zmienna FinalResultOfStudent reprezentuje Pasalowa konwencja nazewnictwa zmiennych. Ten prosty program używał konwencji nazewnictwa, jeden po drugim, o których mowa powyżej, i wyświetlał je na konsoli za pomocą cout, jak pokazano w następującym wyniku:
Notatka: Te konwencje nazewnictwa pomagają innym programistom szybciej i łatwiej zrozumieć kod źródłowy, czyniąc go znormalizowanym i mniej trudnym do odczytania.
Wniosek
Konwencje nazewnictwa mają kluczowe znaczenie w programowaniu, ponieważ pomagają w zrozumieniu kodu i łatwości konserwacji. Aby zagwarantować jednolitość i przejrzystość, programiści C++ powinni przestrzegać określonych wzorców nazewnictwa. Przestrzeganie tych zasad może sprawić, że kod będzie łatwiejszy do odczytania i zmiany, zmniejszając ryzyko wystąpienia błędów i defektów. Przestrzegając pewnych konwencji nazewnictwa, programiści mogą tworzyć wydajniejszy i łatwiejszy w utrzymaniu kod.