Jak działa pamięć podręczna systemu plików Linux
Jądro rezerwuje pewną ilość pamięci systemowej na buforowanie dostępu do dysku systemu plików w celu zwiększenia ogólnej wydajności. Pamięć podręczna w Linuksie nazywa się Strona pamięci podręcznej . Rozmiar pamięci podręcznej strony można konfigurować z hojnymi ustawieniami domyślnymi, które umożliwiają buforowanie dużych ilości bloków dysku. Maksymalny rozmiar pamięci podręcznej i zasady wykluczania danych z pamięci podręcznej można regulować za pomocą parametrów jądra. Podejście do pamięci podręcznej linux nazywane jest pamięcią podręczną z zapisem zwrotnym. Oznacza to, że jeśli dane są zapisywane na dysku, są zapisywane w pamięci w pamięci podręcznej i oznaczane jako brudne w pamięci podręcznej, dopóki nie zostaną zsynchronizowane z dyskiem. Jądro utrzymuje wewnętrzne struktury danych, aby zoptymalizować, które dane usunąć z pamięci podręcznej, gdy potrzeba więcej miejsca w pamięci podręcznej.
Podczas odczytywania wywołań systemowych Linuksa jądro sprawdza, czy żądane dane są przechowywane w blokach danych w pamięci podręcznej, co byłoby udanym trafieniem do pamięci podręcznej, a dane zostaną zwrócone z pamięci podręcznej bez wykonywania operacji we/wy na system dyskowy. W przypadku braku pamięci podręcznej dane zostaną pobrane z systemu IO, a pamięć podręczna zostanie zaktualizowana na podstawie zasad pamięci podręcznej, ponieważ te same dane prawdopodobnie zostaną ponownie zażądane.
Po osiągnięciu określonych progów wykorzystania pamięci zadania w tle zaczną zapisywać na dysku brudne dane, aby zapewnić wyczyszczenie pamięci podręcznej. Mogą one mieć wpływ na wydajność aplikacji intensywnie korzystających z pamięci i procesora oraz wymagać dostrojenia przez administratorów i programistów.
Korzystanie z darmowego polecenia, aby wyświetlić użycie pamięci podręcznej
Możemy użyć darmowego polecenia z wiersza poleceń, aby przeanalizować pamięć systemową i ilość pamięci przydzielonej do buforowania. Zobacz polecenie poniżej:
#darmowy -m
Co widzimy z darmowy polecenie powyżej mówi, że w tym systemie jest 7,5 GB pamięci RAM. Z tego tylko 209 MB jest używane, a 6,5 MB jest bezpłatne. 667 MB jest używane w buforze pamięci podręcznej. Teraz spróbujmy zwiększyć tę liczbę, uruchamiając polecenie wygenerowania pliku o wielkości 1 gigabajta i odczytując plik. Poniższe polecenie wygeneruje około 100 MB losowych danych, a następnie dołączy 10 kopii pliku do jednego duży_plik .
# dd if=/dev/random of=/root/data_file count=140000
# dla i w `seq 1 10`; wykonaj echo $i; kot plik_danych >> duży_plik; Gotowe
Teraz upewnimy się, że przeczytamy ten plik 1 Gig, a następnie ponownie sprawdzimy darmowe polecenie:
# cat large_file > /dev/null# wolne -m
Widzimy, że użycie bufora pamięci podręcznej wzrosło z 667 do 1735 megabajtów, co oznacza wzrost wykorzystania bufora bufora o około 1 gigabajt.
Polecenie usuwania pamięci podręcznych Proc Sys VM
Jądro linux zapewnia interfejs do upuszczania pamięci podręcznej, wypróbujmy te polecenia i zobaczmy wpływ na wolne ustawienie.
# echo 1 > /proc/sys/vm/drop_cache# wolne -m
Widzimy powyżej, że większość alokacji bufora pamięci podręcznej została zwolniona za pomocą tego polecenia.
Eksperymentalna weryfikacja działania pamięci podręcznych
Czy możemy przeprowadzić walidację wydajności użycia pamięci podręcznej do odczytu pliku? Przeczytajmy plik i zapiszmy go z powrotem do /dev/null, aby sprawdzić, ile czasu zajmuje odczyt pliku z dysku. Zmierzymy to z czas Komenda. Wykonujemy to polecenie natychmiast po wyczyszczeniu pamięci podręcznej powyższymi poleceniami.
Odczytanie pliku zajęło 8,4 sekundy. Przeczytajmy to ponownie teraz, że plik powinien znajdować się w pamięci podręcznej systemu plików i zobaczmy, ile czasu to teraz zajmie.
Bum! Odczytanie go zajęło tylko 0,2 sekundy w porównaniu do 8,4 sekundy, gdy plik nie był buforowany. Aby zweryfikować, powtórzmy to jeszcze raz, najpierw czyszcząc pamięć podręczną, a następnie odczytując plik 2 razy.
Działało idealnie zgodnie z oczekiwaniami. 8,5 sekundy na odczyt niebuforowany i 0,2 sekundy na odczyt z pamięci podręcznej.
Wniosek
Pamięć podręczna stron jest automatycznie włączana w systemach Linux i w przejrzysty sposób przyspiesza operacje we/wy, przechowując ostatnio używane dane w pamięci podręcznej. Jeśli chcesz ręcznie wyczyścić pamięć podręczną, można to łatwo zrobić, wysyłając polecenie echo do systemu plików /proc, wskazując jądru, aby usunąć pamięć podręczną i zwolnić pamięć używaną na pamięć podręczną. Instrukcje dotyczące uruchamiania polecenia zostały pokazane powyżej w tym artykule, a także pokazano eksperymentalną walidację zachowania pamięci podręcznej przed i po opróżnieniu.