Podsumowując, wewnętrzny bufor utworzony przez printf jest używany do budowania ciągu wyjściowego. Znak lub wartość jest następnie kopiowana do ciągu wyjściowego, gdy printf iteruje po każdym znaku w ciągu użytkownika. Printf zatrzymuje się tylko na „%”, co wskazuje, że istnieje argument konwersji. Typy argumentów to char, int, long, float, double lub string. Odbywa się to, a znak jest dodawany do wyjścia. Jeśli parametr jest ciągiem, wykonywana jest kopia ciągu. Wreszcie Printf zapisuje pełny bufor do pliku stdout, gdy w końcu osiągnie koniec łańcucha użytkownika.”
Format
Składnia funkcji printf() jest jak poniżej. Ciąg dostarczony do funkcji jest oznaczony tutaj przez „format”. „…” pokazuje, że po nim może być więcej argumentów.
Przykład nr 01: Używanie funkcji printf() do drukowania tekstu w języku programowania C
Przyjrzyjmy się bardzo prostemu scenariuszowi wyświetlania łańcucha za pomocą funkcji printf(). Tutaj nie musimy dodawać żadnego specyfikatora formatu, ponieważ wszystko, co jest napisane między cudzysłowami, zostanie wyświetlone na stdout, jak pokazano na poniższym obrazku.
Jest to najbardziej podstawowe i uproszczone użycie funkcji printf(), w której możemy wpisać wszystko pomiędzy cudzysłowami, pomimo obaw o długość tekstu.
Przykład # 02: Użycie funkcji printf() do wypisania zmiennej całkowitej w języku programowania C
W tym przykładzie zobaczymy, jak wyświetlić liczbę całkowitą za pomocą funkcji printf(). Wykorzystamy również funkcję scanf(), która służy do odczytywania danych znakowych, łańcuchowych i numerycznych z urządzenia wejściowego. Zmienna całkowita jest deklarowana jako pierwsza bez przypisanej jej wartości. Następnie wypisywane jest polecenie printf(), aby wyświetlić komunikat „wprowadź liczbę:”. Następnie używana jest funkcja scanf() ze specyfikatorem formatu „%d” dla liczby całkowitej w celu przypisania wartości do lokalizacji lub adresu zmiennej „n” z klawiatury lub dowolnego urządzenia wejściowego, ponieważ operator „&” jest używany jako przedrostek do zmienna. Dodaje również domyślnie nowe życie, w przeciwieństwie do printf() po wykonaniu.
W następnym wierszu napisana jest funkcja printf(), która wyświetli wszystko w cudzysłowie. Pamiętaj, że specyfikator formatu „%d” zostanie zastąpiony wartością przechowywaną w zmiennej „n” na standardowe wyjście. Wynik będzie wyglądał jak „wpisz liczbę:”, następnie użytkownik wpisze żądany numer, który zostanie zapisany pod adresem zmiennej „n”. Następnie na standardowe wyjście wyświetli się „Numer to:111”.
Przyjrzyjmy się teraz, jak używać funkcji printf() z typem danych float. Wszystko będzie takie samo, z wyjątkiem tego, że specyfikatorem formatu używanym w przypadku zmiennej zmiennoprzecinkowej będzie „%f”, co spowoduje wyświetlenie wartości zmiennoprzecinkowej zmiennej.
W przypadku typu danych double, specyfikatorem formatu używanym z printf() będzie „%lf”, co na wyjściu wyświetli wartość liczbową jako double.
W przypadku danych typu znakowego używanym specyfikatorem formatu będzie „%c”, co spowoduje wyświetlenie wartości znaku na wyjściu, jak pokazano poniżej.
Przykład # 03: Użycie funkcji printf() do wypisania zmiennej całkowitej i zmiennoprzecinkowej w języku programowania C
Zobaczmy teraz, jak używać printf() i różnych specyfikatorów formatu dla dodatkowych argumentów różnych typów danych w jednej funkcji printf() i scanf(). Zadeklarowane są 2 zmienne różnego typu; liczba całkowita „a” i liczba zmiennoprzecinkowa „b”. W następnym wierszu tekst jest wyświetlany za pomocą funkcji printf(). Następnie funkcja scanf() odczytuje wartości z klawiatury i przechowuje je w adresach swoich zmiennych. Operatory formatu muszą być w kolejności, w jakiej zapisywane są zmienne lub ich adresy. W następnym wierszu wartości są wyświetlane za pomocą funkcji printf().
Przykład # 04: Użycie funkcji printf() do wyświetlenia zmiennej całkowitej wraz z jej wartością ASCII przy użyciu różnych specyfikatorów formatu w języku programowania C
Jest to kolejny przykład wielu argumentów używanych w funkcji printf(). Najpierw deklarowana jest zmienna całkowita o nazwie „h”. Następnie tworzona jest pętla for, która uruchomi się pięć razy. W poleceniu printf() wyświetlane są wartości ASCII wraz z odpowiadającym im znakiem. Zauważ, że „%d” służy do wyświetlania wartości liczbowej, a „%c” służy do wyświetlania wartości znakowej tej samej zmiennej. Inną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że „\n” jest tutaj używane, aby przejść do następnej linii.
Jak widać z powyższego wyniku, wartości ASCII różnych znaków były wyświetlane na ekranie wyjściowym po skompilowaniu kodu. Mimo że zdefiniowaliśmy tylko zmienną łańcuchową, zmiana specyfikatorów formatu w parametrze metody printf() dała zmiennej integer inny wynik w postaci alfabetu w porównaniu z powszechnie zdefiniowaną reprezentacją ASCII.
Wniosek
Podsumowując, wydruk jest jednym z typowych zadań w każdej aplikacji. W tym artykule poznaliśmy jeden ze sposobów wyświetlania wyniku za pomocą funkcji printf() w języku programowania C. W tym artykule skupiono się również na wszczepieniu kilku przykładów związanych z funkcją printf(). Te przykłady będą pomocne w zrozumieniu użycia funkcji printf() w języku C, wraz z różnymi specyfikatorami formatu dla różnych celów i typów danych, w zależności od tego, co chcesz wyświetlić w danych wyjściowych.