Składnia:
Nazwa_funkcji. log2 ( x )Tutaj użyliśmy np. jako nazwy funkcji.
np.log2(x)
Nazwa_funkcji jest definiowana, gdy importujemy bibliotekę NumPy. Wewnątrz funkcji log podajemy wartość NumPy lub tablicę elementów.
Importuj bibliotekę
Za każdym razem, gdy używamy dowolnej funkcji dowolnej biblioteki przed użyciem tej konkretnej funkcji w kodzie, musimy zaimportować odpowiednią bibliotekę, w przeciwnym razie nie będziemy mogli korzystać z funkcji tej biblioteki. Aby korzystać z funkcji NumPy, należy zaimportować moduł NumPy. Umożliwi nam to wykorzystanie wszystkich funkcji NumPy w kodzie.
import numpy jak nazwa_funkcji
Tutaj powiedzmy, że np to nazwa funkcji.
import numpy jak np
„np” to nazwa funkcji, możemy użyć dowolnej nazwy, ale większość profesjonalistów używa „np” jako nazwy funkcji, aby była prosta i łatwa do zrozumienia. Dzięki tej nazwie funkcji możemy wykorzystać w kodzie dowolną funkcję biblioteki NumPy.
Podstawa dziennika NumPy 2 liczby całkowitej
Teraz, aby wyjaśnić, w jaki sposób możemy użyć funkcji NumPy log base 2 w kodzie z wartością całkowitą, spójrz na przykładowy kod poniżej.
Najpierw zintegruj bibliotekę NumPy, aby uruchomić funkcje matematyczne NumPy. Następnie przypisz wartość do zmiennej. Użyta tutaj zmienna to „liczba”. Zmiennej „number” nadano wartość całkowitą równą 10. Teraz znajdziemy log o podstawie 2 liczby całkowitej. Użyj funkcji logu NumPy o podstawie 2, czyli np. log2(). Tutaj „np” to nazwa funkcji. Dzięki temu importujemy funkcje NumPy. W nawiasie log2 wpisz nazwę zmiennej, której użyliśmy powyżej. Następnie przechowuj dane wyjściowe funkcji w zmiennej o nazwie „wyjście”. Następnie użyj instrukcji print, aby wyświetlić dane wyjściowe.
Wynik przedstawiono poniżej. Najpierw instrukcja print wyświetli komunikat, a następnie wyświetli wynik, który obliczyliśmy za pomocą np.log2().
Podstawa logu NumPy 2 liczby zmiennoprzecinkowej
Aby znaleźć dziennik wartości zmiennoprzecinkowych za pomocą funkcji np.log2(), kolejny kod wyjaśnia wszystko, co musimy zrozumieć.
W tym przypadku używamy wartości zmiennoprzecinkowej. Pierwszym krokiem jest zaimportowanie biblioteki i nadanie jej nazwy funkcji, która będzie używana, gdy wywołamy funkcję NumPy. Użyj nazwy zmiennej, aby przypisać wartość zmiennoprzecinkową. Tutaj nazwa zmiennej to „wartość” i przypisana jest jej wartość 178,90. Aby znaleźć logarytm o podstawie 2 wartości zmiennoprzecinkowej, musimy wywołać funkcję matematyczną log „np.log2()”. „np” to nazwa funkcji, której użyliśmy podczas importowania biblioteki NumPy. Funkcja log2() jest stosowana w celu znalezienia logu o zdefiniowanej wartości. Teraz zadeklaruj inną zmienną „wyjście”, aby zapisać wynik funkcji log2(). Aby wydrukować komunikat i wynikową wartość na ekranie, użyj funkcji print().
Wyjście powyższego kodu jest widoczne tutaj. Funkcja np.log2() oblicza log o podanej wartości, a następnie jest wyświetlana za pomocą metody print.
Podstawa dziennika NumPy 2 tablicy 1D
Oto przykład, który wyjaśnia, w jaki sposób możemy użyć funkcji NumPy np.log2() z tablicami. Znalezienie dziennika jednowymiarowej tablicy jest dość proste, jak wyjaśniono poniżej w programie.
Pierwszym krokiem jest zintegrowanie modułu za pomocą instrukcji import NumPy as np. „np” to nazwa funkcji, która jest używana za każdym razem, gdy wywołujemy funkcję NumPy, musimy użyć tej nazwy funkcji. Ta nazwa funkcji powie kompilatorowi, aby przeszedł do biblioteki NumPy i uzyskał określoną funkcję. Następnie musimy zdefiniować elementy tablicy jednowymiarowej. Zainicjuj zmienną, a następnie zapisz w niej tablicę. Tablicę możemy zdefiniować za pomocą funkcji np.array(). Tutaj zdefiniowaliśmy tablicę o nazwie „arr_1” i przypisano wartości całkowite. Następnie użyj instrukcji print, aby wyświetlić komunikat i wyświetlić tablicę, po prostu umieszczając nazwę zmiennej „arr_1” wewnątrz funkcji print(). Korzystamy z funkcji np.log2(), aby uzyskać dziennik tablicy 1D . Ponownie zdefiniuj nową zmienną „result”, aby przechowywać w niej dane wyjściowe funkcji dziennika. Wydrukuj tablicę z komunikatem. Funkcja dziennika automatycznie znajdzie dziennik całej tablicy.
Dane wyjściowe najpierw wyświetlają komunikat „Tablica jest”, a następnie wyświetla tablicę, którą zdefiniowaliśmy w zmiennej „arr_1”. Funkcja np.log2() oblicza dziennik wymaganej tablicy i wyświetla wynik.
Podstawa dziennika NumPy 2 tablicy 2D
Praca z dwuwymiarową tablicą jest łatwa, ale musimy zrozumieć, jak to działa i jaka jest odpowiednia metoda.
W tym kodzie najpierw zaimportuj bibliotekę NumPy Pythona. Następnie zdefiniuj elementy tablicy dwuwymiarowej. Inicjowana tutaj tablica to „array_0”. Ta tablica 2D ma jeden wiersz z wartościami całkowitymi, a drugi wiersz zawiera wartości zmiennoprzecinkowe. Następnie wyświetl tablicę za pomocą instrukcji print. Następnie wywołaj np.log2(), aby obliczyć log 2 zdefiniowanej tablicy 2D. Teraz przechowaj tę obliczoną wartość w zmiennej „wyjściowej”, aby jeśli chcemy użyć tej wartości wynikowej w dowolnym miejscu w kodzie lub wyświetlić, możemy użyć jej poprzez nazwę zmiennej „wyjście”.
Wynik pokazuje tablicę, którą zainicjowaliśmy. Z komunikatem wyświetla obliczony dziennik do podstawy 2 szyku 2D.
Wniosek
W tym artykule omówiliśmy, w jaki sposób możemy wykorzystać funkcję log base 2, która jest matematyczną funkcją biblioteki NumPy. Przyjrzeliśmy się szczegółowo, jak ta funkcja jest używana i jakie biblioteki musimy zaimportować do kodu. Ilekroć musimy znaleźć log do bazy 2 w Pythonie wystarczy zaimportować bibliotekę i użyć funkcji np.log2(). Obliczyliśmy również podstawę logu 2 dla różnych wartości, tablicę 1D i tablicę 2D, wywołując metodę np.log2().